چالش های مدیریت باغات پسته در ایران
محل انتشار: سومین همایش ملی علوم زیستی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 612
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IAUFALABIO03_084
تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1398
چکیده مقاله:
پسته با نام علمی Pistacia vera متعلق به خانواده سماق (Anacardiaceae) می باشد که ارزش غذایی و داوریی فراوانی دارد. منشاا اولیه پسته منطقه ای بین ایران، افغانستان و ترکمنستان می باشد. پسته گیاهی پایا، دوپایه، دیپلوئید (2n=2x=30) و متعلق به خانواده سماق می باشد، این خانواده از 75 جنس و 600 گونه تشکیل شده است. کشور ایران با بیش از 400 هزار هکتار باغ پسته بزرگترین تولید کننده و صادر کننده پسته در جهان می باشد، ولی به دلیل عدم رعایت برخی از اصول علمی با چالش ها و مشکلاتی روبرو است که باعث گردیده تا کشور امریکا به عنوان یک رقیب برای این محصول در بازار جهان مطرح شود که این چالش ها عبارتند از: 1- عدم آگاهی کشاورزان از ارقام تجاری و تطابق خصوصیات آنها با شرایط آبی و خاکی و اقلیمی مناطق پسته کاری جدید 2- عدم همااهنگی تعداد پایه گرده افشان با پایه های مادری که طبق بررسی ها در امریکا 1 به 8 می باشد ولی در ایران 1 به حدود 190 می باشد، 3- عدم همزمان بودن گرده افشانی پایه های پدر و مادر، 4- عدم یکنواختی پایه ها به دلیل تفرق ژنتیکی، 5- عدم انتخاب پایه مناسب به شرایط اقلیمی مناسب منطقه کشت، 6- عدم رعایت اصول تغذیه، 7- عدم رعایت زمان آبیاری، 8- عدم رعایت زمان مناسب برداشت، 9- عدم رعایت اصول مبارزه با آفات و بیماری ها، 10- عدم رعایت شخم مناسب پایه درختان، 11- عدم رعایت اصول صحیح هرس، 12- عدم اطلاع از بیماری گموز، 13- عدم آگاهی و اطلاع لازم جهت استفاده از اصول مکانیزاسیون و غیره از چالش مهم و اساسی در باغات پسته در ایران می باشد که در این زمینه لازم است متخصصین اطلاع و آموزش های لازم جهت هرچه بهتر بهره وری از این نعمت الهی در اختیار کشاورزان قرار دهند.
نویسندگان
قنبر لایی
گروه کشاورزی، واحد دامغان، دانشگاه آزاد اسلامی، دامغان، ایران