سمیرا عباسی - گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

شمار زیادی از سرطان ها توسط ترکیبات شیمیایی طبیعی یا مصنوعی که در طبیعت هستند به وجود می آیند. علت محیطی سرطان دهان به احتمال قوی شناخته شده که استفاده دخانیات و مشروبات الکلی مهمترین آنهاست. موسین ها در انواعی از سرطان ها افزایش بیان پیدا می کنند. به همین خاطر از آنها به عنوان یک بیومارکر برای تشخیص بیماری ها و اهداف درمانی استفاده شده است. هدف از این مطالعه سنجش میزان بیان ژن های muc17 و muc21 در نمونه های بافت سرطان دهان و بافت نرمال به جهت درک بهتر نقش این ژن ها در این نوع از تومورها و بررسی آنها به عنوان بیومارکر در تشخیص و یا پیش آگهی سرطان دهان می باشد. در این مطالعه به بررسی مولکولی 80 نمونه ی بافت شامل، 40 بافت توموری سرطان دهان به همراه 40 نمونه بافت حاشیه ی تومور به عنوان کنترل، پس از اخذ رضایتنامه از بیماران پرداخته شد. آنالیز بیان ژن های muc17 و muc21 با روش Real Time PCR انجام شد. افزایش بیان هر دو ژن muc17 و muc21 در نمونه های سرطانی نسبت به بافت نرمال به صورت معنی دار دیده شد (pvalue<0/05). بیان هر دو ژن muc17 و muc21 دارای ارتباط معناداری با grade می باشند (P-value<0/05). بیان ژن های muc17 و muc21 نقش مهمی در شکل گیری و توسعه ی سرطان دهان دارد و به نظر می رسد شناخت ارتباط میان این ژن ها در تغیرات رفتار تهاجمی سلول های سرطان دهان، به ویژه در بررسی های بالینی می تواند گام مهمی در یافتن بیومارکرها به هدف دارودرمانی و زمینه ی وسیعی برای تشخیص درمان سرطان دهان فراهم کند.

سرطان دهان، ژن MUC17، ژن .Real Time PCR MUC21