آناتومی و هیستولوژی دستگاه تولید مثل نر در سوسمار اسکینگ مار شکل مرنجاب (Ophiomorus maranjabensis)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 737

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IAUFALABIO03_012

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1398

چکیده مقاله:

اسکینگ مار شکل مرنجاب (Ophiomorus maranjabensis) سوسماری از خانواده سینسیده است که اخیرا از ناحیه مرنجاب کویر مرکزی ایران گزارش شده است. گونه مذکور بومزاد کشور ایران بوده و با پراکنش محدود در نواحی بیابانی و خشک زیست می کند. این تحقیق با هدف بررسی دستگاه تناسلی نر این گونه انجام شد. نمونه ها از طریق مطالعات میدانی و طی سفرهای متوالی از منطقه کویر مرنجاب طی شش ماهه اول سال 1397 جمع آوری شدند. نمونه های جمع آوری شده در ظروف حاوی خاک زیستگاه به آزمایشگاه منتقل و در آنجا ابتدا با کلروفرم بیهوش و پس از مطالعات بیومتری تشریح شدند. در حین تشریح و مراحل کار از محیط شکمی نمونه ها تصویربرداری شد. سپس دستگاه تولید مثلی بطور کامل از بدن خارج و از نظر خصوصیات تشریحی مطالعه شد. بخش های مختلف دستگاه برای مشاهدات میکروسکوپی از مراحل تثبیت، آبگیری، شفاف سازی، قالب گیری، برش گیری و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین گذرانیده شدند و با میکروسکوپ نوری مورد بررسی دقیق قرار گرفتند. اندازه گیری وزن و حجم گنادها نشان داد که این غده تغییراتی را در فصول مختلف سال پشت سر می گذرانند، به این ترتیب که حداکثر وزن غدد تناسلی در اردیبهشت ماه با 0/68±34/5 میلی گرم مشاهده شد، در حالی که طی تابستان این پارامتر با کاهش محسوسی همراه بود، بصورتی که در تیرماه به کمترین میزان خود یعنی 0/54±8 میلی گرم رسید. از اواخر مرداد ماه مجددا وزن بیضه رو به افزایش گذاشت و در شهریور ماه به 0/6±90/03 میکرومتر بود، ولی با شروع تابستان کاهش یافته و در تیرماه به 1/20±37/2 میکرومتر رسید. از اواخر مرداد تا شهریورماه قطر لوله های منی ساز افزایش یافت و در شهریور ماه مقدار آن 1/43±86/37 میکرومتر محاسبه شد. همین روند در اسپرمیداکت نیز مشاهده شد، طوری که قطر اسپرمیداکت در اردیبهشت بیشینه با مقدار 1/64±196/37 میکرومتر و در تیرماه کمینه و مقدار آن 1/00±59/25 میکرومتر بود، ولی این قطر در شهریور ماه افزایش یافته و به 1/28±80/12 میکرومتر رسید. در این گونه اسپرماتورزوئیدها به طور مشخص فقط طی اردیبهشت در دستگاه تناسلی ماه قبل مشاهده بودند و وجود آنها در تابستان قابل تشخیص نبود. به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که اوج فعالیت جنسی گونه O .maranjabensis در فصل بهار بوده و درطی تابستان کاهش می یابد و در شهریور ماه مجددا لایه زایا احیا می شود. این گونه از اوایل پاییز و با شروع فصل سرما وارد خواب زمستانی شده و فعالیت جنسی آن متوقف می شود. بنابراین با توجه به تقسیم بندی های جاری چنین بنظر می رسد که الگوی تولید مثلی این گونه از نوع فصلی بوده و به درجه حرارت و محیط وابسته است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

دریا خالدی

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

احمد قارزی

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران