غلامرضا نورمحمدی - گروه برق، موسسه آموزش عالی وحدت، تربت جام، ایران
حسن شیخی - گروه برق، موسسه آموزش عالی وحدت، تربت جام، ایران
الیاس حامدیان پور - گروه برق، موسسه آموزش عالی وحدت، تربت جام، ایران
احمد شجاعی ارزنه یی - گروه برق، موسسه آموزش عالی وحدت، تربت جام، ایران
علی محمدی - گروه برق، موسسه آموزش عالی وحدت، تربت جام، ایران

یکی از دلایل اصلی قطعی خطوط انتقال با سطح ولتاژ 400 کیلووات، شکست عایقی ناشی از اضافه ولتاژهای کلید زنی است. بنابراین بررسی این اضافه ولتاژها و حفاظت خطوط انتقال برای شرکت های برق منطقه ای ضروری است. راهکارهایی که طراحان عایقی خط انتقال برای هماهنگی عایقی قابل قبول می توانند در نظر بگیرند شامل جلوگیری از تولید اضافه ولتاژ و یا کاهش اثرات مخرب آن ها است. راهکار عملی برای جلوگیری از تولید این اضافه ولتاژها، نصب مقاومت وصل و یا کنترل لحظه وصل بر روی کلید تغذیه کننده خط است. همچنین راهکار کاهش اثرات مخرب این اضافه ولتاژها عبارتند از نصب راکتور جبران کننده انتهای خط و یا نصب برق گیر در نواحی آسیب پذیر خط انتقال. هدف از این مقاله، سیر تکاملی استفاده از این ادوات، چالش های پیش رو، محاسن و معایب استفاده از آنها است. بنابراین در ابتدا ساختار هریک از آنها به طور مشروح مطرح شده و پس از بررسی اثرات نصب آنها، معایب و مزایای آنها مقایسه خواهد شد.

شکست عایقی، اضافه ولتاژ کلیدزنی، هماهنگی عایقی، کنترل لحظه وصل