حمید مرادی - دانشجوی دکترای گروه علوم قرآن و حدیث، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران
یداله ملکی - هیئت علمی گروه علوم قرآن و حدیث، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران

خداوند متعال برنامه هدایت گری و هدایت پذیری موجودات را از آغاز هبوط آدم (ع) بر روی زمین بخصوص انسان ها به دو طریق تکوینی و تشریعی قرار داده است. با مطالعه قرآن این موضوع برای ما روشن می شود. از دیدگاه قرآن هدایت انسانها سنت حتمی الهی است که قرآن در آیات متعدد به این امر اشاره فرموده است. و هم چنین خداوند متعال در قرآن بهره مند ساختن امت ها از هدایت و هادی را جز سنت های حتمی خود می داند که در قرآن به این امر اشاره شده است. خداوند بحث ناتوانی بشر برای هدایت بدون وحی و استمداد الهی را امری غیر ممکن می داند و در این زمینه به ناتوانی معبودان باطل مشرکان از هدایت انسانها و همچنین ناتوانی پیامبر (ص) بر هدایت گمراهان در صورت عدم تعلق مشیت و اراده خداوند بر آن هدایت،اشاره کرده است. در اینجا به مباحث زمینه های هدایت پذیری ونشانه های هدایت پذیری از دیدگاه قرآن پرداخته می شود.

هدایت، رشد، انسان، قرآن