تحلیل تناسب اراضی جهت احداث نیروگاه بادی در استان سمنان با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی (GIS1) و روشهای تصمیم گیری چندمعیاره (MCDM2)

نیاز روزافزون به انرژی، مشکلات زیست محیطی و منابع روبه پایان سوختهای فسیلی، توجه به منابع تجدید پذیر و پاک مانند انرژی باد برای تهیه ی برق، بهشدت در حال گسترش میباشد که از این میان انرژی باد به دلیل مخاطرات کمتر و صرفه ی اقتصادی یکی از گزینه های موردتوجه در این حوزه میباشد. توجه به محدودیتها و معیارهای موجود برای احداث یک نیروگاه بادی که به مزارع بادی معروف هستند، موجب میشود که مخاطرات و ریسک کاهش یابد، هزینه ها کاهش یابد و تولید انرژی مقرون به صرفه تر باشد که به این منظور سیستم اطلاعات مکانی به منظور تهیه و آماده سازی و تلفیق لیه های اطلاعات مکانی و از روشهای تصمیم گیری چندمعیاره به منظور تعیین وزن معیارها و اهمیت آنها در یافتن مکانهای دارای پتانسیل مناسب، جهت احداث نیروگاه بادی استفاده شده است. در این تحقیق استان سمنان به عنوان یکی از مناطق بادخیز موردمطالعه قرارگرفته است و از لایه ی اطلاعات میانگین سالانه ی سرعت وزش باد،شبکه ی اصلی انتقال برق، راه های اصلی و فرعی، رودخانه ها، مناطق شهری و جمعیتی، گسلهای فعال، شیب زمین و مناطق حفاظت شده ی محیط زیست جهت مکانیابی استفاده شده است. از روش تحلیل سلسله مراتبی) )AHP برای تعیین وزن معیارها و از روش3های تاپسیس )TOPSIS4(، ویکور )VIKOR5( و میانگین خطی وزندار )WLC6( برای تعیین تناسب و پتانسیل استفاده شده و در پایان نتایج به دست آمده از این روشها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون )Pearson( برای تحلیل زوجی روشها استفاده شده است که درنتیجه، به ترتیب شهرستانهای میامی، دامغان و گرمسار دارای پتانسیل و تناسب بالا جهت احداث نیروگاه تشخیص دادهشده. برای هرکدام از این سه شهرستان دو سایت انتخاب شده و توسط تصاویر ماهوارهای اعتبارسنجی شده است.

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات مکانی GIS ، تصمیم گیری چندمعیاره ، مزارع بادی ، استان سمنان