ادراک دلبستگی دوران کودکی و دلبستگی به خدا، مدل علی هویت مذهبی با توجه به رویکرد فرایند انطباق و جبرانی

در پژوهش حاضر مدل هویت مذهبی با توجه به رویکرد فرایند انطباق و جبرانی در ارتباط با ادراک دلبستگی دوران کودکی و دلبستگی به خدا ارائه شد. از بین دانشجویان دانشگاه های آزاد و دولتی بیرجند به روش نمونه گیری چند مرحلهای، 581 دانشجو مقیاس های دلبستگی ادراک شده دوران کودکی هزن و شیور، دلبستگی به خدای روات و کرک پاتریک و هویت مذهبی بل را تکمیل نمودند. در این پژوهش از روش مدلیابی معادلات ساختاری برای تحلیل نتایج استفاده شد. نتایج نشان داد دلبستگی ایمن به پدر اثر مستقیم و غیرمستقیم (از طریق دلبستگی ایمن به خدا) بر اکتشاف و تعهد مذهبی بالا دارد که حمایت کننده فرضیه انطباقی میباشد. مدل همچنین نشان داد سبکهای دلبستگی به خدا فقط میانجی گر رابطه بین دلبستگی ناایمن به پدر و پایگاه های هویت مذهبی آشفته، زودرس، دیررس و کسب شده میباشند. بنابراین دلبستگی به خدا طبق فرایند انطباق و جبرانی، مسیر دلبستگی به پدر و تعهد و اکتشاف مذهبی را میانجیگری میکند. اما در ارتباط با دلبستگی ایمن و ناایمن به مادر تنها نقش مستقیمی در پیشبینی هویت مذهبی آشفته و زودرس دارد،که احتمالا0 حاکی از اهمیت کارکردی دلبستگی به مادر در آسیب پذیری شکلگیری هویت مذهبی و عدم اکتشاف مذهبی است. نتایج در راستای نقش فرایند انطباق و جبرانی مذهبی بحث شد.

کلیدواژه ها:

هویت مذهبی ، ادراک دلبستگی به والدین ، دلبستگی به خدا