الهام باکوچی - دانشجوی کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی دانش پژوهان، اصفهان، ایران
امیرحسین شبانی - عضو هیئت مهندسی شهرسازی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

پدیده ی بی خانمانی به عنوان یک معضل اجتماعی نه تنها یک قشر خاص بلکه کل جامعه را تحت تاثیر قرار میدهد و شیوع آن به ویژه در کلان شهرها چه در ایران و چه در سایر کشورهای جهان آسیب های جدی را به همراه خواهد داشت. به همین دلیل معمار می بایست طراحی فضاهای امن و سرزنده برای اقشار آسیب دیده را به منظور کاهش جرم و جنایت ، درجهت ایجاد یک شهر سالم مدنظر قرار دهد استانداردهای معماری برای طراحی مددسراها و گرمخانه ها چیست چگونه می توان با طراحی فضای سکونت گاهی باعث بهبود کیفیت زندگی برای افراد بی خانمان شد در این پژوهش به دنبال پاسخ سوالاتی از این قبیل هستیم. مطالعات به صورت کمی و با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته اند. پس از تعاریف پایه و اصطلاحات موجود در این تحقیق، ابتدا با بررسی تاریخچه و پیشینه پژوهشهای انجام شده ، معیارها و شاخص های طراحی مددسرا در راستای بهبود کیفیت زندگی و افزایش سرزندگی مشخص شده است. اطلاعات در این پژوهش به صورت کاربردی،کیفی با رویکرد تفسیرگرایی بر پایه یافته های کتابخانه ای و میدانی، مشاهده، بوده است. در آخر راهکارهای طراحی مناسب در راستای رفع نیازهای اولیه افراد بی خانمان ارائه گردیده است

بی خانمانی، مدد سرا، گرمخانه، فضاهای امن