بایرام محمدقرنجیک - مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی، گرگان، ایران
عباسعلی آقایی مقدم - مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی، گرگان، ایران
عبداله حق پناه - مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی، گرگان، ایران
سلیمه خواجه - دبستان ابوحنیفه سقر یلقی، آموزش و پرورش آق قلا گرگان، ایران

با انجام تحقیقات و مشخص شدن میزان آلژینوفیت قابل برداشت در مناطق ساحلی دریای عمان با حفظ ذخایر و اکوسیستم آنها و همچنین مقدار ژل آلژینات موجود در آنها، می توان با برنامه ریزیهای اصولی در جهت بهره برداری، تولید و استخراج مواد صنعتی و در نتیجه ایجاد اشتغال و در آمد در این منطقه محروم از کشور با گسترش تولید داخلی این ماده مهم و با ارزش اقدام نمود. مقدار آلژینات بدست آمده از جلبک قهوه ای سارگاسوم در کشور 32 تا 22 درصد بوده که در مقایسه با میزان آن در کشورهای پاکستان) 22/6 – 32/2 درصد( (Ismail & Usmani, 1987) ومالزی 32 درصد (Siraj, 1988) و انگلستان21 درصد (Askar , 1982)، دارای بازده خوبی میباشد.با برآورد حدود 500 تن وزن تر جلبک سارگاسوم در سواحل استان سیستان و بلوچستان واقع در دریای عمان و با درنظر گرفتن نسبت 1:8 وزن تر به خشک جلبک، 62/5 تن وزن خشک بدست می آید. با احتساب متوسط %25 آلژینات، 15/6 تن از این ژل بدست خواهد آمد. اگر بهای هر کیلو پودر آلژینات ده دالر در نظر گرفته شود، بهای کل 156 هزار دالر خواهد بود. البته این محاسبه صرفا برای مقادیر موجود در استان سیستان و بلوچستان بوده و نظر به وجود منابع فراوان این جلبک در سواحل استانهای دیگر جنوبی از قبیل بوشهر و هرمزگان، می توان به ارزش مهم این جلبک پی برده و نیاز به اجرای طرحی در خصوص برآورد مقدار آن در استانهای فوق و در نتیجه تولید محصول را مشخص می نماید. این نیز نیاز به برنامه ریزیهای جدی تر و اصولی تر از طرف مسئولان ذیربط در خصوص ارائه راهکارها و برنامه ریزیهای کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت در داخل کشور با بهینه سازی در سطح صنعتی میباشد

آلژینوفیت، آلژینات، اقتصادی