تاثیر Panax ginseng بر تغییرات مورفومتریک ناحیه شبکه بازویی نخاع زاده های 28 روزه موش های صحرایی دیابتی

زمینه و هدف: گیاهان دارویی منابع غنی از آنتی اکسیدانهای طبیعی هستند که در طب سنتی برای کنترل و درمان بسیاری از بیماریها از جمله دیابت به کار میروند. از سالیان دور گیاه جینسنگ برای کنترل دیابت مورد استفاده بوده است. هدف از این پژوهش مطالعه تاثیر عصاره ریشه گیاه Panax ginseng بر تغییرات هیستومورفومتریک ناحیه شبکه بازویی نخاع در زاده های 28 روزه موشهای صحرایی دیابتی بود. روش بررسی: تعداد 16 موش صحرایی به چهار گروه مساوی شامل کنترل غیر دیابتی، غیر دیابتی دریافت کننده عصاره، کنترل دیابتی و دیابتی دریافت کننده عصاره تقسیم گردید. دیابت در موشهای گروه های دیابتی توسط داروی استرپتوزوتوسین القا گردید و گروه ها با جفت گیری طبیعی باردار شدند. گروه های دریافت کننده عصاره در طول بارداری روزانه به میزان 400mg/kg وزن بدن عصاره جینسنگ را دریافت کردند. 28 روز پس از زایمان طبیعی، نوزادان بیهوش شدند. با ایجاد برش در ستون مهره ها، ناحیه شبکه بازویی نخاع خارج گردید. با به کارگیری روشهای بافت شناسی، برخی فاکتورهای بافتی اندازه گیری گردید. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری آنالیز واریانس یکطرفه و تست دانکن مورد تحلیل قرار گرفت .(P≤0.05) یافته ها: تغییرات حاصل بر قطر عرضی و عمودی ناحیه شبکه بازویی نخاع نوزادان 28 روزه متولد شده از مادران گروه کنترل دیابتی با نوزادان سه گروه دیگر مورد مطالعه در این تحقیق تفاوت معنیداری داشت .(P≤0/05) نتیجه گیری: عصاره Panax ginseng از طریق افزایش تحریک سلولهای بتای پانکراس و افزایش ترشح انسولین، قادر به کنترل هپیرگلیسمی در مادران دیابتی باردار و کاهش اختلالات حاصل از دیابت بر ناحیه شبکه بازویی نخاع در نوزادان آنها میشود.

کلیدواژه ها:

دیابت ، نخاع ، عصاره Panax ginseng ، استرپتوزوتوسین ، موش صحرایی