بررسی ارتباط بین مقابله مذهبی با سبک دلبستگی در سالمندان شهر گرگان در سال 1396

مقدمه: پیرشدن جمعیت وسالمندی موجب مطرح شدن مسائل مربوط به این دوره از زندگی میگردد. مطالعه حاضربا هدف بررسی ارتباط مقابله مذهبی با سبک دلبستگی درسالمندان شهر گرگان در سال 1396 انجام شد.روش کار : در این مطالعه توصیفی-همبستگی، 200 سالمند ( 107 نفر زن، 93 نفر مرد) به صورت تصادفی و با روش نمونه گیری سهمیه ای انتخاب شدند. محیط این پژوهش ؛ پارک ها، مراکز خرید، آپارتمان های مسکونی، مکان های تجمع سالمندان و مراکز توانبخشی بود . سالمندان پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک و استاندارد سبک مقابله مذهبی پاراگمنت (2000) و پرسشنامه معنای دلبستگی (RASS) کالینز و رید را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیزواریانس و به کمک نرم افزار آماری 16SPSS. انجام شد.یافته ها: یافته ها نشان داد بین مقابله مذهبی کل سالمندان با سبک دلبستگی آنها ارتباط معنی داری از لحاظ آماری وجود داشته به طوری که با افزایش مقابله مذهبی سبک دلبستگی سالمندان بیشتر می شد 02/0 . =P بین مقابله مذهبی با جنس02/0=P و تاهل 005/0=P اختلاف معنی داری وجود داشت به طوری که میزان مقابله مذهبی در زنان بیشتر از مردان و در افراد متاهل بیشتر از افراد بیوه بود. بین سبک دلبستگی با تاهل p<0/01 نیزاختلاف معنی داری وجود داشت به طوری که سبک دلبستگی در افراد متاهل بیشتر از بیوه بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که بین مقابله مذهبی کل سالمندان و سبک دلبستگی آنان رابطه تنگاتنگی وجود دارد. لذا به نظر می رسد تقویت و درونی سازی ارزش های دینی می تواند منجر به افزایش دلبستگی سالمندان و در نتیجه افزایش سلامت روانی و کیفیت زندگی آنان شود.

کلیدواژه ها:

مقابله مذهبی ، سبک دلبستگی ، سالمندان