بررسی تاثیر پارامترهای پکیج، بر روی راحتی راننده با استفاده از روش DOE و به کمک ابزار تحلیل ارگونومی DHM

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 333

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BEMED03_215

تاریخ نمایه سازی: 5 تیر 1398

چکیده مقاله:

با توجه به ضرورت پکیجینگ صحیح راننده، مطابق با استاندارد 1100J SAE، تنظیم پارامتر های پکیج جهت حصول بالاترین ارگونومی راننده، از اهمیت بالایی برخوردار است. محدوده تغییرات برخی پارامتر های پکیجینگ، گسترده است، و انتخاب صحیح مقدار پارامترهای پکیجینگ مستلزم سعی و خطاست. در پژوهش حاضر، با استفاده از نرم افزار16 MINITAB و با استفاده از پارامتر های مذکور، چندین شبیه سازی شرایط رانندگی با کمک ابزار DHM و DOE انجام شد، و هر دسته از پارامتر های پیشنهادی با استفاده از نرم افزار JACK 9 SIEMENS ، صحت سنجی شد. لذا با ثابت نگه داشتن نقطه پکیج سرنشین ( SgRP)، و برای کلاس خودرویی C، محدوده تمامی پارامتر های پکیج راننده، نظیر ارتفاع صندلی، فاصله مرکز فرمان تا نقطه مبنای پاشنه پا ( AHP)، زاویه فرمان، زاویه کفی صندلی، زاویه پشتی صندلی و ... با استفاده از سایت AYMACY استخراج شد، و به عنوان مبنای پارامتر ورودی در نظر گرفته شد. در ادامه با توجه به آزمایش های پیشنهادی توسط نرم افزار 16 MINITAB، میزان راحتی راننده بر اساس معیار PORTER(1998)، توسط نرم افزار JACK 9 SIEMENS مورد ارزیابی قرار گرفت، نتایج حاصله الگوی بهینه ای برای بیشترین حالت راحتی و ارگونومیک ترین موقعیت رانندگی در خودرو ارائه می دهد. و در ادامه تاثیرگذارترین پارامتر های پکیج راننده، به لحاظ ارگونومی شناخته و با استفاده از آنالیز ANOVA ، برای آن ها مدل های پیش بینی گر ریاضی ارائه شد.

کلیدواژه ها:

ارگونومی ، پارامتر های پکیج SAE ، طراحی آزمایش ، COMFORT ASSESSMENT DHM ،

نویسندگان

مهدی گنجی

کارشناس مسئول بخش ارگونومی پکیجینگ شرکت ایرانخودرو

میلاد کریمی

کارشناس بخش ارگونومی پکیجینگ شرکت ایرانخودرو

بهنوش بهاری

کارشناس بخش ارگونومی پکیجینگ شرکت ایرانخودرو