فاطمه غیاثوند - دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت حرفه ای، علوم پزشکی زنجان

زمینه و هدف: اختلالات اسکلتی- عضلانی از جمله شایع ترین آسیب های شغلی هستند که به دلیل ریسک فاکتورهای مختلفی ایجاد می شود. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و ارزیابی ریسک های ارگونومیک و تعیین سطح ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی – عضلانی در کارکنان واحد فنی یکی از صنایع فلزی انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه به صورت مداخله ای بر روی 121 نفر از کارکنان واحد انجام پذیرفت و برای تعیین سطوح ریسک اختلالات، وضعیت بدنی کارگران ، قبل و بعد از مداخله از روش REBA واز پرسشنامه نوردیک به منظور بررسی شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی استفاده است. از نرم افزار SPSS نسخه 20 به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: طبق ارزیابی انجام شده تعداد 31 ایستگاه کاری دارای ریسک ارگونومی بالا، 28 ایستگاه دارای ریسک ارگونومی متوسط و 26 ایستگاه دارای ریسک ارگونومی پایین بود.23 ,V8 درصد از کارکنان حداقل از ناراحتی یکی از نواحی بدن طی یک سال گذشته را گزارش کردند، اختلاف بین ریسک فاکتور های ارگونومیک قبل و بعد از مداخله آموزشی معنا دار بود. نتیجه گیری: استفاده از روش REBA برای ارزیابی ریسک فاکتور های ارگونومیکی کارکنان واحد فنی که اکثر فعالیت ها استاتیک و دینامیک می باشد، مناسب بوده است. میزان شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در بین کارکنان واحد فنی بالا بوده ولیکن پس از انجام مداخلات آموزشی تا 56،74 تا 89/96%پایین آمده است. لذا به کارگیری استراتژی های مداخله ای جهت کاهش ریسک اختلالات اسکلتی عضلانی ضروری می باشد

اختلالات اسکلتی- عضلانی، برنامه مداخله آموزشی،REBA، صنایع فلزی