ژینوس کشتکاری - دانشجوی دکترای مطالعات برنامه درسی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی
معصومه قدمیاری - دانشجوی دکترای مطالعات برنامه درسی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی

عصرفناوری اطلاعات وارتباطات رامی توان عصرتلفیق اطلاعات وارتباطات وانتقال دانش جهت آموزش دانست. عصری که بشردرآن بیش ازگذشته نیازمندداشتن اطلاعات و ارتباطات است. براین اساس تعلیم وتربیت دردنیای امروزه مفهومی متفاوت باگذشته دارد ،هرگزنمی توان با طرزتلقی گذشته به دانش آموزان وتربیت آنها نگریست. تحول علم و فناوری ،ضرورت تحول درفرایند فعالیت آموزش را انکارناپذیر ساخته است .نظام های آموزشی امروزی ، باید نیروهای راتربیت کندکه دردرک دنیای پیچیده موجود ، توانمند ودرمدیریت ورهبری آن خلاق و مبتکر باشند و منطقی رفتار نمایندوبایدمهارتهای لازم برای ورودبه عصرفناوری اطلاعات وارتباطات راکسب نمایند.دردهه 1960، متیو لیپمن ،با ارائه برنامه ی آموزش فلسفه برای کودکان الگویی جدیددرعرصه تعلیم وتربیت مطرح می نمایدو به صورت رسمی ،آموزش انواع مهارت های تفکر در مورد کودکان را ممکن تلقی می کند و فلسفه را به عنوان شیوه ای برای پرورش تفکرانتقادی وتفکرخلاق مورداستفاده قرار می دهد.دراین مقاله سعی شده است با روش توصیفی – تحلیلی به بررسی این نکته بپردازد که آیا برنامه فلسفه برای کودکان درعصر فناوری اطلاعات وارتباطات می تواند نقش موثری داشته باشد.نتیجه ی بدست آمده ازاین تحقیق نشان می دهدبرنامه فلسفه برای کودکان یکی ازبرنامه های است که درصورت بکارگیری واجرای صحیح آن می تواند مهارت های لازم برای ورود به عصر فناوری اطلاعات وارتباطات رادردانش آموزان فراهم نماید .

برنامه فلسفه برای کودکان، اجتماع پژوهشی( جامعه کاوش گر)، فناوری اطلاعات و ارتباطات