جایگاه مدیریت منابع انسانی در ایران در عصر جهانی شدن

با توجه به روی کار آمدن عصر جهانی شدن، کشورها و سازمان ها دچار تغییرات و تحولاتی شده اند. به دنبال این تغییرات در سازمان ها، واحد مدیریت منابع انسانی نیز که از حساس ترین بخش های هر سازمان است نیز دچار دگرگونی شده است. پژوهش های انجام شده در زمینه مدیریت منابع انسانی در عصر جهانی شدن بیشتر در کشور های توسعه یافته صورت گرفته است و کمبود تحقیق در کشورهای درحال گذار احساس می شود. هدف مطالعه حاضر که به روش کتابخانه ای و مروری نگارش شده است، بررسی جایگاه مدیریت منابع انسانی در ایران در عصر جهانی شدن می باشد که یک کشور در حال گذار محسوب می شود. نتایج بررسی ها نشان می دهد که عوامل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در فعالیت های واحد منابع انسانی تاثیرگذار است، به گونه ای که تصمیمات این واحد به دلیل تاثر از فرهنگ، بر اساس رابطه است و مبتنی بر ضابطه، عقلانیت و شایسته سالاری نیست. همچنین به دلیل تاثیر عامل سیاسی، سازمان ها از جمله واحد مدیریت منابع انسانی دچار آفت سیاست زدگی شده اند. با اینکه عده ای معتقدند که وضعیت کنونی سازمان های کشور با تئوری های مدیریت منابع انسانی متناقض می باشد، با این حال کاربرد این نظریات می تواند در این سازمان ها مفید فایده باشد و تصمیمات واحد مدیریت منابع انسانی را از رابطه گرایی و سیاست زدگی به سمت عقلانیت پیش ببرد که مطابق با استانداردهای جهانی باشد.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، کشورهای در حال گذار ، مدیریت منابع انسانی