بررسی میزان علاقه به پژوهش وعوامل مرتبط با آن در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1396

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 562

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RCMED01_049

تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف : علاقه به عنوان یک خاصیت انگیزشی محتوا که از وابستگی های ذاتی و مرتبط با ارزش محسوب می شود تعریف می شود.عوامل فردی،اطلاع رسانی، آموزشی،اجتماعی و اقتصادی در تقویت انگیزه پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی موثر است همچنین تاثیرعامل فردی و عامل اجتماعی در تقویت انگیزه پژوهشی از نظر دانشجویان زن و مرد متفاوت است لذا با توجه به اهمیت مسئله پژوهش درتحصیلات تکمیلی و هزینه و زمان و انرژی زیاد که صرف فعالیت های پژوهشی می شود پژوهشگران را بر آن داشت تا مطالعه ای را با هدفتعیین میزان علاقه به پژوهش و عوامل مرتبط باآن در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1396انجام دهند.موادو روش ها: مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی توصیفی مقطعی است که بعد از کسب اجازه مسئولین مربوطه بر روی دانشجویان تحصیلاتتکمیلی دانشگاه علوم پزشکی شهر اهواز به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس در سال 1396 انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل دوپرسشنامه دموگرافیک و علاقه به پژوهش بود. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های تی تست و من ویتنی، آزمون های آماری آنوا و کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن (درصورت نرمال بودن داده ها از آزمون های پارامتریک و در صورت غیرنرمالبودن از آزمون های آماری ناپارامتریک) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها : نمونه مورد پژوهش شامل 151 دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با میانگین سنی5/21±26/93 بود. میانگین نمره علاقه درونی به پژوهش دانشجویان، اختیار و پایداری و منزلت اجتماعی و نمره کلی علاقه به پژوهش به ترتیب؛ 12/33±54/83، 5/00±23/48، 6/71±26/22 و 17/98±104/19 بود که نشان دهنده علاقه درونی متوسط و اختیار و پایداری و منزلت اجتماعی و نمره کلی علاقه به پژوهش بالا می باشد. بطوری که 83,2 درصد افراد نمره کلی علاقه به پژوهش بالا داشته و تنها 0.7درصد علاقه به پژوهش کم داشتند. بین میانگین نمره کلی علاقه به پژوهش و زیرمقیاس های آن با سن (P=0/09)، سال تحصیلی، جنسیت، سابقه تدریس، داشتن ثبت اختراع، ارایه مقاله در کنگره و دانشجوی استعداد درخشان بودن رابطه معنادار آماری وجود نداشت (P> 0/05). همچنین آزمون آماری آنوا نشان داد با رشته تحصیلی نیز ارتباط معناداری نداشت (P=0/24). اما بین نمره کلی علاقه به پژوهش و مقطع تحصیلی ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد بطوری که در دوره دکتری تخصصی بیشترین علاقه به پژوهش مشاهده شد. (P=0/04).نتیجه گیری : نتایج نشان داد که دانشکده پرستاری نمرات بالاتری از نظر درک از محیط آموزشی- پژوهشی نسبت به دو دانشکده دیگر داردو نمره علاقمندی به پژوهش در دانشکده های محل تحصیل تفاوت معنی دار آماری را نشان ندادند. هم چنین بین محیط آموزشی- پژوهشیبا علاقمندی به پژوهش ارتباط مثبت معنی دار وجود داشت بدان معنی که هر چه درک از محیط آموزشی- پژوهشی بیشتر باشد، علاقمندیبه پژوهش نیز بیشتر است. پیشنهاد می گردد در مطالعات آتی با طراحی و اجرای پژوهش های کیفی با بکارگیری مصاحبه های عمیق، بهمولفه های موثر بر علاقمندی به پژوهش در دانشجویان دست یافت و مطالعه در جامعه های بزرگتری انجام گردد تا نتایج قابل تعمیم شوند.

نویسندگان

مرضیه عوض پور

کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز،ایران

شهرام براز

استادیار پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز،ایران

یعقوب مدملی

کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز،ایران

پوریا دارابیان

کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز،ایران