شهریار کاظمی آذر - کارشناسی ارشد حقوق بین الملل، دانشگاه شهید بهشتی، تهران-ایران
مسعود آموزگار - کارشناس حسابرسی سازمان امور مالیاتی مرکز تهران

در روند رشد اقتصادی و تکاپوی دولت ها در بهره مندی از فناوری های نوین در بهبود رفاه اقتصادی، این پرسش ایجاد می شود که مالیات چه تاثیری می تواند در جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی داشته باشد. در پاسخ به این سوال، محققان حوزه حقوق مالیاتی راهکارهای مختلفی ارائه داده اند. عده ای از صاحب نظران، بر تقویت نظام حقوقی داخلی تاکید نموده اند. برخی نیز انعقاد موافقت نامه های مالیاتی را به عنوان راه حلی در جذب و گسترش سرمایه گذاری خارجی پیشنهاد می دهند. نوشته حاضر بر آن است تا تاثیر انعقاد معاهدات دوجانبه مالیاتی در توسعه سرمایه گذاری خارجی در حوزه جدید و رو به رشد فناوری نانو را مورد بررسی قرار دهد. در روند پیشگامی جهانی ایران در فناوری نانو، عدم تکافوی منابع داخلی و لزوم تعامل با اقتصاد جهانی و گسترش تجاری سازی محصولات تولیدی نانو، ایران را ناگزیر به جذب سرمایه گذاری خارجی در این حوزه می کند. وقوع مالیات مضاعف بر فعالیت شرکت های تجاری، مهم ترین مانع گسترش تجارت بین الملل محصولات نانو است. از این رو، ایران با توجه به الگوی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، موافقت نامه های دوجانبه متعددی برای اجتناب از اخذ مالیات مضاعف در راستای جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی منعقد کرده است. در توسعه سرمایه گذاری خارجی، کارایی موافقت نامه های مالیاتی دو جانبه، محل اختلاف بیشتری بوده است.

مالیات، سرمایه گذاری خارجی، حقوق، موافقت نامه های دوجانبه، فناوری نانو