حسین جهانگیری کلوری - کارشناس ارشد حسابداری- حسابرس ارشد مالیاتی، اداره کل امور مالیاتی غرب استان تهران- شهریار شهرک اداری-
رزگار طالبپوراصل - کارشناس ارشد حسابداری -حسابرس ارشد دیوان محاسبات عمومی کشور- تهران بلوار کردستان

طبق قوانین و مقررات مالیاتی، در تعیین و محاسبه درآمد مودیان مالیاتی تنها هزینه های قابل کسر هستند که از آن ها تحت عنوان هزینه های قابل قبول مالیاتی یاد می شود. معمولا در کشورهای مختلف قوانین و مقررات مالیاتی شرایط خاصی را برای پذیرش یک هزینه در نظر می گیرند این شرایط می تواند متفاوت از اصول و استانداردهای پذیرفته شده حسابداری در آن کشور باشد، زیرا اهداف گزارشگری مالی طبق قوانین و مقررات مالیاتی متفاوت از اصول و استانداردهای پذیرفته شده حسابداری است. بر همین اساس در پژوهش حاضر محقق با توزیع 48 پرسشنامه در بین کارشناسان امور مالیاتی در استان تهران و حسابداران رسمی، به دنبال بررسی و مقایسه هزینه های قابل قبول مالیاتی و هزینه ها طبق استانداردهای حسابداری و ارزیابی تاثیر این تفاوت ها بر صورت های مالی در بین این دو مبنا است. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که اختلاف در محاسبه استهلاک دارایی های نامشهود، اختلاف در استهلاک سرقفلی، اختلاف در محاسبه زیان کاهش ارزش سرمایه گذاری و زیان ناشی از تجدید سرمایه گذاری، اختلاف در محاسبه ذخیره مطالبات مشکوک الوصول، اختلاف در هزینه های قبل از بهره برداری، اختلاف در زیان قراردادهای بلندمدت، اختلاف در تجدید ارزیابی دارایی های ثابت، اختلاف در تسعیر ارز، اختلاف در تغییر در برآوردهای حسابداری، اختلاف در رویدادهای تعدیلی بعد از تاریخ ترازنامه، اختلاف در عملیات متوقف شده، اختلاف در قاعده اقل بهای تمام شده و اختلاف در مخارج تامین مالی در بین قانون مالیات های مستقیم و استانداردهای حسابداری بر صورت های مالی معنی دار است. همچنین نتایج نشان می دهند که اختلاف در محاسبه استهلاک دارایی های مشهود، اختلاف در زیان ضایعات غیرعادی و اختلاف در شناخت درآمدهای عملیاتی در بین قانون مالیات های مستقیم و استانداردهای حسابداری بر صورت های مالی معنی دار نیست.

گزارشگری مالی، قوانین مالیاتی، هزینه های قابل قبول مالیاتی و استانداردهای حسابداری