ارزیابی منابع و قابلیت اراضی شهر رامهرمز بر اساس پارامترهای توپوگرافیکی در محیط GIS

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: کنفرانس بین المللی امنیت، پیشرفت و توسعه پایدار مناطق مرزی، سرزمینی و کلانشهرها، راهکارها و چالش ها با محوریت پدافند غیر عامل و مدیریت بحران
  • کد COI اختصاصی: ICSP01_174
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 492
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فاطمه اسماعیلی

گروه جغرافیا، واحد ماهشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ماهشهر، ایران

مریم ایلانلو

گروه جغرافیا، واحد ماهشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ماهشهر، ایران

چکیده

اهمیت به کار گیری روش های عقلانی و نظام مند برنامه ریزی در مدیریت و استفاده بهینه از منابع، به ویژه منابع طبیعی برای همگانروشن است. از آنجایی که توسعه کالبدی شهرها، نابودی اراضی کشاورزی و گسترش به سمت پهنه های آسیب پذیر، نظیر حوزه هایسیلابی و نیز شیب های نامناسب را به دنبال دارد که در حقیقت باعث به هم خوردن تعادل و پایداری اکولوژیک در شهرها می شود،ضرورت ارزیابی منابع و قابلیت اراضی در توسعه شهری به معنای عینیت بخشیدن به قابلیت بالقوه سرزمین مورد انتظار است. با بهرهگیری از پارامترهای توپوگرافیکی در کنار استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS و فناوری رایانه ای، امکان پذیری طبقه بندی، ترسیم و تشریح اراضی فراهم می شود. هدف از این پژوهش ارزیابی قابلیت اراضی شهر رامهرمز در استان خوزستان با استفاده ازپارامترهای توپوگرافیکی می باشد. به همین در این بررسی با استفاه از سه پارامتر توپوگرافیکی (ارتفاع، شیب زمین، جهت شیب)،مستخرج از مدل رقومی ارتفاعی زمین و سیستم اطلاعات جغرافیایی و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، قابلیت اراضی شهرمیدواود طبقه بندی شده اند. نتایج طبقه بندی شامل پنج طبقه: تیپ کوه ها، تیپ تپه ها، تیپ فلات ها و تراس های فوقانی، دشت های دامنه ای و واریزه های بادبزنی شکل سنگریزه دار است.

کلیدواژه ها

اراضی، پارامترهای توپوگرافی، سیستم اطلاعات جغرافیایی، شهر رامهرمز

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.