مریم مداح زاد - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه هنر تهران، -
مهدیه کوکبی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری دانشگاه هنر تهران، -
غلامرضا حقیقت نائینی - دانشیار شهرسازی، دانشگاه هنر تهران، -

عدم توجه به بسترهای طبیعی ، محیط زیست طبیعی اطرافمان و به تبع آن سلامت انسان ها را با مشکلات جدی مواجه ساخته است . ایجاد جزیره های گرمایی، تغیر خرد اقلیم ها و تقلیل کیفیت آب و هوا از نتایج این بی توجهی ها می باشد روددره های شهری عناصری هستند که در صورت توجه به ارتقاء کیفی و محافظت از بستر طبیعی آن ها، می توانند نقش به سزایی در کاهش این معضلات داشته باشند . اما متآسفانه تا به امروز توجه چندانی به این فضاهای طبیعی که یکی از پتانسیل های با ارزش جهت خلق فضاهای سرزنده ، پویا و بهبود دهنده کیفیت هوا می باشند، نشده است. رویکرد بیوفیلیک که سعی در پیوند بسترهای طبیعی و فضاهای مصنوع شهری جهت خلق فضاهایی دلپذیر برای انسان دارد ،طی چند دهه گذشته بسار مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی و مظالعات پیماشی سعی در یافتن معیارهایی به منظور طراحی روددره ها با رویکرد بیوفیلیک و پیوند هرچه بیشتر این عناصر ارزشمند با فضاهای شهری دارد. هدف اصلی تحقیق ارتقای کیفیت اکولوژیک روددره ها در عین حفظ شرایط طبیعی و ایجاد فضاهایی پویا در امتداد این محورها می باشد. در این راستا با مطالعه اسنادو تجارب موفق جهانی ، پرسشنامه و برداشت های میدانی معیارهای طراحی رودره ها با رویکرد بیوفیلیک استخراج شده و میزان تحقق آن در روددره کن مورد سنجش قرار می گیرد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری و تکنیک سوآت بهره گرفته شده است. یافته ها حاکی از آن است که طرح ها و برنامه ریزی های صورت گرفته تا کنون موفقیت چندانی نداشته و نایل آمدن به اهداف مورد نظر ،نیازمند مشارکت و آموزش شهروندان و اتخاذ سیاست های مناسب از سوی دولت می باشد.در نهایت سیاست های پیشنهادی جهت طراحی روددره شهری با رویکرد بیوفلیک و نمونه طراحی آن در روددره کن ارائه داده می شود.

رویکرد بیوفیلیک ، روددره، طراحی، روددره کن