تاثیر زمان و میزان کاهش تراکم بوته بر عملکرد کمی و کیفی چغندرقند

تراکم بوته عامل مهم و موثری بر عملکرد و کیفیت محصول ریشه چغندرقند محسوب می شود. به دلیل اهمیت زمان ایجاد تراکم استاندارد در مزرعه و ارزیابی نحوه تاثیر تغییرات زمان و شدت کاهش تراکم بوته در طول فصل رشد روی عملکرد کمی و کیفی چغندرقند رقم دورتی (Doretti) در دو سال 1390 و 1391 در کرج، این آزمایش به شکل فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. عوامل موردآزمایش شامل زمان کاهش تراکم بوته (در چهار سطح 30، 60، 90 و 120 روز پس از کاشت) و سطوح نهایی تراکم بوته (در شش سطح 5/12، 375/9، 375/8، 25/6، 125/4 و 125/3 بوته در مترمربع) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که زمان کاهش تراکم بوته عمدتا روی محصول تولیدشده در هر بوته اثر معنی داری داشت و بیشترین عملکرد ریشه (53/1-49/1 کیلوگرم در بوته) و شکر خام (21/0-20/0 کیلوگرم در بوته) با کاهش تراکم بوته طی 60-30 روز پس از کاشت حاصل شد. بیشترین عملکرد در بوته (92/1-74/1 کیلوگرم ریشه و 26/0-24/0 کیلوگرم شکرخام) و در واحد سطح (54/95-81/89 تن ریشه در هکتار و 97/12-06/12 تن شکر خام در هکتار) به ترتیب برای تراکم 5/4-4/3 و 2/10-7/7 بوته در مترمربع حاصل شد. در مجموع، کاهش تعداد بوته طی 60-30 روز پس از کاشت و ایجاد تراکم معادل 5/12-4/8 بوته در مترمربع متضمن دستیابی به حداکثر عملکرد محصول در مناطق آب و هوایی معتدل (مشابه کرج) بود.

کلیدواژه ها:

چغندرقند ، تراکم بوته ، زمان تنک ، عملکرد ، شکر خام