درک شهروندان از معانی و تعاریف شادکامی (پژوهشی کیفی در استان ایلام).
عنوان مقاله: درک شهروندان از معانی و تعاریف شادکامی (پژوهشی کیفی در استان ایلام).
شناسه ملی مقاله: JR_QJSD-9-33_003
منتشر شده در شماره 33 دوره 9 فصل در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_QJSD-9-33_003
منتشر شده در شماره 33 دوره 9 فصل در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
جعفر هزارجریبی - استاد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی(نویسنده مسئول)(عضو پیوسته گروه مطالعات جوانان)
سجاد مرادی - دانشجوی دکتری رفاه اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
خلاصه مقاله:
جعفر هزارجریبی - استاد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی(نویسنده مسئول)(عضو پیوسته گروه مطالعات جوانان)
سجاد مرادی - دانشجوی دکتری رفاه اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده شادکامی به عنوان یک وضعیت اجتماعی مرکب از ابعاد فردی (تجربهی احساسات مثبت و رضایت از زندگی)، اجتماعی (همبستگی و تعاملات گرم اجتماعی) و ساختاری (وجود زمینهها و پیششرطهای لازم برای شکوفایی و تحقق قابلیتهای انسانی) موضوعی مهم در سیاستگذاریهای اجتماعی و رفاهی به شمار میرود. با عطف توجه به شواهد موجود از پایین بودن میزان شادی در ایران و استان ایلام و نیز ضرورت درک معانی آن در میان مردم جهت استفاده در برنامهریزیها و اقدامات مداخلهای، تحقیق حاضر کوشیده است معانی و تعاریف مردم استان ایلام از شادکامی را مطالعه کند. مبانی مفهومی تحقیق در قالب رویکردهای فلسفی، روانشناختی و جامعهشناختی تدوین شده است تا پیچیدگی و چندبعدی بودن مفهوم شادکامی را پوشش دهد. تحقیق حاضر یک تحقیق کیفی در قالب پارادایم تفسیری و برساختگرایی است که دادههای آن با استفاده از مصاحبه نیمهساختیافته در استان ایلام گردآوری شدهاند. مشارکتکنندگان در تحقیق 36 نفر بوده و از طریق نمونهگیری هدفمند انتخاب شدهاند. مصاحبهها با روش تحلیل مضمونی مورد تحلیل قرار گرفته و چهار مضمون از از آنها استخراج شده است که عبارتند از آزادی که مشتمل است بر دو مضمون فرعی آزادی منفی (رهایی از هر عامل ناخوشایندی که مانع از آرامش و تحقق زندگی مطلوب شود) و آزادی مثبت (برخورداری از امکانات لازم جهت پرداختن به اهداف و اولویتهای زندگی)، انطباق به معنای تناسب و همخوانی میان ذهنیت و شرایط عینی فرد، رضایت از زندگی یا همان ارزیابی مثبت از زندگی و قدرت به معنای توانایی پذیرش و کنارآمدن با مشکلات و امور ناخوشایند و پیامدهای منفی آنها. بر مبنای تحلیل نتایج، توصیههای سیاستی شامل بازسازی اجتماع از طریق احیاء و تقویت سرمایه اجتماعی، بهبود شرایط عینی زندگی در قالب راهبردهایی مانند اشتغالزایی و سرزندهسازی محیط، توجه بیشتر به مسئله عدالت و برابری توزیعی در سیاستگذاریهای کلان و فراهم کردن شرایط دسترسی برابر به امکانات و فرصتهای موجود در راستای تحقق قابلیتهای فردی و بازاندیشی در محتوای برنامههای نهادهای رسمی آموزش و جامعهپذیری با محوریت تقویت اخلاق شهروندی، هویتهای جمعی و ارزش های غایی تدوین گردیده است.
کلمات کلیدی: واژههای کلیدی:شادکامی, سیاستگذاری اجتماعی, رفاه اجتماعی, نظم اجتماعی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/874613/