پیش بینی رضایت از زندگی براساس مثبت اندیشی و معناداری زندگی در دبیران متاهل مرد شاغل در آموزش و پرورش شهرستان دورود مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی رضایت از زندگی بر اساس مثبت اندیشی و معناداری زندگی در دبیران متاهل مرد شاغل در آموزش و پرورش شهرستان دورود مقطع متوسطه بود. جامعه ی آماری این پژوهش را، تمامی دبیران مرد متاهل شاغل در آموزش و پرورش شهرستان دورود مقطع متوسطه که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تدریس بودند، تشکیل داد که از این جامعه آماری ( 250 )، نمونه ای به حجم 148 نفر بر اساس جدول کرجسی و مورگان به روش نمونه گیری تصادفی هدفمند انتخاب شد. در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از مقیاس رضایت از زندگی داینر ( SWLS )، پرسشنامه مثبت اندیشی ( PTI ) و شاخص ارزشمندی زندگی (LRI) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین مثبت اندیشی و مولفه های معنای زندگی (چارچوب، رضایت) با رضایت از زندگی در دبیران متاهل مرد رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای پیش بین این پژوهش به طور معناداری رضایت از زندگی را در دبیران متاهل مرد پیش بینی می کنند و روی هم رفته 27/1 درصد از واریانس رضایت از زندگی را در دبیران متاهل مرد تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، مثبت اندیشی ، معناداری زندگی ، چارچوب ، رضایت