جابر پاریاب - دانشجوی کارشناسی ارشد
غلامرضا پزشکی راد - دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس
توحید بهجتی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس

خشکسالی وضعیتی از کمبود بارندگی و افزایش دما است که در هر وضعیت اقلیمی ممکن است رخ دهد.امروزه استفاده از دانش بومی کشاورزان برای مدیریت خشکسالی و کاهش زیانهای ناشی از آن بسیار مورد توجه است. کشور ایران به دلیل موقعیت آب و هوایی و شرایط نامساعد طبیعی همواره با خشکسالی، سرما و یخبندان روبه- رو بوده است. طی قرنها، روستاییان و به خصوص کشاورزان به دنبال راههای مختلف کاهش اثرات این بلایا و روشهای مقابله با آنها بوده و به مرور زندگی معیشتی خود را با این آسیبها تطبیق دادهاند. در این تحقیق که با استفاده از مطالعه منابع کتابخانهای و اینترنتی و مصاحبه با روستاییان دهستان درز – سایبان (از توابع مرکزی شهرستان لار در جنوب استان فارس)، انجام شده، سعی شده است به تعریف خشکسالی، توضیح آثار خشکسالی، تعریف دانش بومی و راهکارهایی که توسط کشاورزان این دهستان جهت مدیریت خشکسالی و کاهش زیانهای ناشی از آن بکار گرفته شده است، پرداخته شود. در نهایت نتیجه گیری شد که دانش بومی کشاورزان محلی می تواند راهکار مناسبی جهت مدیریت خشکسالی باشد.

خشکسالی، دانش بومی، دهستان درز – سایبان