عوامل رشد و افول زبان فارسی در امپراتوری عثمانی
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: دوفصلنامه مطالعات ایرانی، دوره: 15، شماره: 30
- کد COI اختصاصی: JR_JISUK-15-30_009
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 357
نویسندگان
دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده
زبان یک قوم ممکن است توسط عوامل پشتیبان کننده مختلفی چون قدرت نظامی و سلطه دراز مدت سیاسی و یا نفوذ گسترده فرهنگی در قلمرویی خارج از مرزهای نژادی آن قوم رواج یابد. زبان فارسی نیز از آن رو که دربردارنده ارزشهای فاخر انسانی یک فرهنگ و هویتی ممتاز است، در گذر تاریخ، زبان علوم و فنون و وابستگی و نژادها و اقوام مختلف، در گسترهای منحصر به فرد از چین تا بالکان و نیز در هند و آسیای صغیر، رواج چشمگیری داشتهاست. اینکه کدام عامل در گسترش نفوذ زبان فارسی و نیز افول آن در حوزه جغرافیایی مورد نظر بهعنوان عاملی هویتی مدخلیت داشته، پرسشی است که این پژوهش میکوشد تا به روش توصیفی- تحلیلی به تبین آن بپردازد. یافتههای پژوهش حاضر ناظر بر این است که عنایت سلاطین عثمانی به زبان فارسی و شاعران پارسیگوی، نفوذ فرقههای صوفیه- بهویژه مولویه- مهاجرت صنعتگران و بازرگانان از جمله عوامل نشر ادبفارسی و در نقطه مقابل، عصر تنظیمات، ملیگراییترکی یا پانترکیسم و جنبش ترکان جوان به رهبری افرادی همچون شناسی، ضیاءپاشا و نامق کمال، به تقلید از سبکهای غربی، از عوامل افول زبان فارسی در قلمرو عثمانی بودهاندکلیدواژه ها
زبان فارسی, عثمانی, پان ترکیسم, ترکان جوان, عصر تنظیماتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.