اگزیستانسیالیسم در رباعیات خیام
محل انتشار: دوفصلنامه مطالعات ایرانی، دوره: 15، شماره: 30
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,253
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISUK-15-30_005
تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1398
چکیده مقاله:
اگزیستانسیالیسم (فلسفه اصالت وجود) یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین مکتبهای فلسفی و ادبی جهان در قرن بیستم میباشد که مهد پیدایش و رواج آن کشورهای اروپایی و بهویژه، آلمان و فرانسه بودهاست. در این مکتب فلسفی ادبی، فرد انسانی به عنوان فاعلی آگاه شناخته میشود که در تجربه هستی و لمس معنای وجود، به طور بیواسطه با حقیقت زندگانی رویارو شده و پوچی و بیمعنایی زندگی خود را درمی یابد، آنگاه با تکیه بر پاسداشت گوهر آزادی و با استفاده از امکان گزینش و انتخاب، هدفی برای خود برگزیده، به این شکل به سلسله رویدادها و حوادثی که زندگی نامیده میشود، معنا و مفهوم می بخشد. حکیم عمر خیام، شاعر و دانشمند اندیشهورز ایرانی در نیمه دوم سده پنجم و آغاز سده ششم هجری (دوازدهم میلادی) را به واسطه طرح پرسشهای بنیادین فلسفی در پیوند با هستی انسان و آغاز و انجام کار جهان و نیز باورمندی تلویحی و تقریبی به نقشآفرینی آدمی در تعیین مسیر خویش، با تاکید بر پیامها و توصیههای پی در پی مبتنی بر دمغنیمت شماری در رباعیات منسوب به او، میتوان از پیشگامان اگزیستانسیالیسم در سدههای میانه بهشمارآورد. این مقاله تلاشی در جهت همسو نشان دادن بن مایه های برجسته اگزیستانسیالیسم و اندیشههای فلسفی مطرح شده خیام در رباعیات است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امین سرانجام
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
محتشم محمدی
عضو هیئت علمی دانشگاه سلمان فارسی کازرون