اثر ریتم شبانه روزی و تغییرپذیری تمرین بر تحکیم مبتنی بر ارتقای حافظه حرکتی آشکار

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ریتم شبانه روزی و تغییرپذیری تمرین بر تحکیم مبتنی بر ارتقای حافظه حرکتی آشکار بود. 40 شرکت کننده راست دست رشته تربیت بدنی در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان با توجه به تیپ شبانه روزی خود به چهار گروه مختلف تقسیم بندی شدند. مرحله اکتساب شامل نه بلوک ده کوششی بود که گروه های ثابت از فاصله 6/2 متر و گروه های متغیر به طور تصادفی از فواصل 2/3 و 6/2، 2 متر به تمرین مهارت هدف گیری با دست پرداختند. آزمون یادداری با ثبت امتیازات 30 کوشش (سه بلوک ده کوششی) پرتاب مهارت هدف گیری با دست از فاصله 6/2 متر در سه مرحله (یادداری فوری، یادداری تاخیری صبح، یادداری تاخیری عصر) اجرا شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس دوراهه با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد بهترین عملکرد را گروه تمرین ثابت صبح در آزمون یادداری صبح و گروه تمرین ثابت عصر در آزمون یادداری عصر دارد. به طورکلی می توان نتیجه گرفت بیشترین تحکیم مبتنی بر ارتقا در فاصله تمرین آسایی 24 ساعت در گروه های تمرین ثابت اتفاق می افتد و قرارگرفتن خواب شبانه در این فاصله تمرین آسایی منجر به تسهیل تحکیم حافظه حرکتی آشکار می شود؛ ازاین رو، تمرین ثابت در مقایسه با تمرین متغیر و فاصله تمرین آسایی 24 ساعت، بهترین فاصله برای تحکیم مبتنی بر ارتقای حافظه حرکتی آشکار است.

کلیدواژه ها:

تغییرپذیری تمرین ، تحکیم ، تمرین آسایی ، ریتم شبانه روزی