چوقی بایرام کمکی کمکی - استادیار گروه مدیریت مناطق بیابانی، دانشکده مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
رضا اسدی کیا - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی، دانشکده مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
حمید نیک نهاد قرماخر - استادیار گروه مرتع داری، دانشکده مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

پوشش گیاهی یکی از معیارهای معرف توان تولید سرزمین به شمار می رود. به طوری که میزان کیفیت و کمیت پوشش گیاهی هر منطقه معیار تعیین توان تولید آن است. در این تحقیق جهت برآورد درصد پوشش و زی توده گیاهی منطقه حفاظت شده البرز مرکزی (شهرستان کرج) در تیرماه 1395 با استفاده از شاخص های گیاهی، از داده های رقومی لندست 8 استفاده گردید. جهت بررسی همبستگی بین درصد پوشش و بیوماس گیاهی با داده های ماهواره، 27 واحد نمونه­برداری در منطقه تعیین و اطلاعات استخراج شد. رابطه درصد پوشش و زی توده گیاهی با شاخص­های گیاهی از رگرسیون خطی برآورد گردید. نتایج نشان داد از میان شاخص های گیاهی انتخابی، شاخص گیاهی نسبت ساده (VR) و شاخص گیاهی بهبودیافته (EVI) دارای بیشترین ضریب تبیین با درصد پوشش گیاهی به ترتیب 0.53 و 0.52  است. بنابراین، این شاخص­های گیاهی برای برآورد درصد پوشش گیاهی در سطح اطمینان 5 درصد مناسب هستند. در مرحله اعتبارسنجی  میزان ضریب تبیین شاخص پایش محیطی جهانی EVI ،VR، GEMI با مقدار وزن تر گیاهی به ترتیب  0.43، 0.41 و 0.41 بود. باوجوداین، مقادیر برآوردی در مرحله واسنجی ناموفق بودند. با توجه به نتایج این تحقیق، توصیه می گردد جهت تخمین میزان کیفیت و کمیت پوشش گیاهی از شاخص هایی استفاده شوند که در آن ها نسبت اثر جو و خاک لحاظ شده باشد.

شاخص گیاهی, لندست, درصد پوشش گیاهی, بیوماس, البرز مرکزی