بررسی عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن در برخی از ژنوتیپ های سیاه دانه در شهرکرد

گیاه سیاه دانه یکی از گیاهان مهم روغنی و دارویی میباشد که در حال حاضر در شمال آفریقا، آسیا و جنوب شرقی اروپا کاشته میشود. دانههای سیاهدانه غنی از ارزش غذایی هستند و به عنوان چاشنی و طعم دهنده غذا، نان، ترشی و محصولات نانوایی مورد استفاده قرار میگیرد که این میتواند بخاطر ترکیبات روغن و مواد موثره آن باشد. در این تحقیق 26 ژنوتیپ مختلف سیاهدانه در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد مورد ارزیابی قرار گرفتند. پس از رسیدگی کامل صفات عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن اندازه گیری شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد بین ژنوتیپ های مورد بررسی از نظر صفات عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن تفاوت معنیداری در سطح احتمال 1 درصد وجود دارد. براساس نتایج مقایسه میانگین، بیشترین عملکرد دانه مربوط به ژنوتیپ Nige79 و کمترین عملکرد دانه مربوط به ژنوتیپ 23768 بود. دامنه تغییرات برای درصد روغن از 20/05 درصد برای ژنوتیپ Nige61 تا 35/5 درصد برای ژنوتیپ Nige76 بود. بیشترین عملکرد روغن در ژنوتیپ Nige53 مشاهده شد که با ژنوتیپ 79 اختلاف معنیداری نداشت. با توجه به نتایج همبستگی عملکرد روغن همبستگی مثبت و بسیار معنیداری با عملکرد دانه دارد ولی درصد روغن با عملکرد دانه همبستگی معنیداری نداشت. بنابراین با توجه به این نتایج میتوان جهت انتخاب ژنوتیپهای با عملکرد بالا ژنوتیپ هایی انتخاب شوند که عملکرد دانه بالایی دارند. از ژنوتیپهای Nige79، Nige53 و Nige76 می-توان در برنامههای بعدی اصلاح گیاه سیاهدانه استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

گزینش ، Nigella saiva ، روغن ،