محمود دشتی زاده - بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران.دانشجوی دکتری گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
حسین خاج - بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
سیدابوطالب صادقی - بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران
امیرارسلان کمالی - بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان بوشهر، سازمان تحقیقات،آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر، ایران

این پژوهش به منظور تعیین قابلیت هضم سرشاخه دو گونه کنار ( Ziziphus spina-christi, Ziziphus. mauritiana) در گوسفند انجام شد. جهت تعیین قابلیت هضم، سرشاخه هر کدام از گونه های درخت کنار به نسبتهای 10، 20 و 30 درصد با خوراک پایه (یونجه خشک) مخلوط شده و هر جیره روی 4 راس گوسفند نر بالغ، با روش جمع آوری مدفوع مورد آزمایش قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل 7 جیره شامل: یک جیره شاهد (یونجه)، 3 جیره حاوی سرشاخه کنار بومی و 3 جیره حاوی سرشاخه کنار هندی در قالب طرح کامل تصادفی بود. در بین تیمارهای کنار هندی و بومی، بهترین ضریب قابلیت هضم مواد مغذی را 10 درصد سرشاخه کنار بومی داشت. ضرایب قابلیت هضم (درصد) ماده خشک، ماده آلی، پروتئین خام، دیواره سلولی، دیواره سلولی منهای همیسلولز و انرژی خام تیمار 10 درصد سرشاخه کنار بومی بهترتیب، 68، 59/1، 49/6، 76/1، 68/1 و 71/7 بهدست آمد. با توجه نتایج این مطالعه و ترکیب شیمیایی و قابلیت هضم هر دو گونه کنار در مقایسه با یونجه، می تواند در جیره روزانه دام های مناطق کنارخیز استفاده شود.

ارزش غذایی، استان بوشهر، سرشاخه کنار بومی، سرشاخه کنار هندی، قابلیت هضم