جبران ضررهای جمعی در فقه و حقوق ایران

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 360

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HUMAN04_166

تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1398

چکیده مقاله:

مسئولیت مدنی در نظام های مختلف حقوقی هم در قوانی و رویه قضایی و هم در دکترین حقوقی تمرکز بر خسارات فردی نموده و اصول و مبانی و شرایط ایجاد مسئولیت و آثار آن را مورد بررسی و یا پیشبینی قانونی قرار داده است و به خسارت جمعی آنگونه که باید نپرداخته است. در گذشته به دلیل سادگی روابط و شرایط حاکم بر زندگی اجتماعی امکان بروز زیان جمعی کمتر بود اما امروزه تغییر نحوه زندگی و افزایش زمینه های تضاد منافع، بستر ایجاد خسارات جمعی را بیش از پیش مهیا ساخته است و حمایت قانونی از آن ضرورت یافته است. خساراتی که به جمعی نامحدود وارد آمده و چنان منتشر است که به دشواری می توان زیان دیده از آن رامحدود به اشخاص معین کرد. در حقوق ایران قانون عام و کلی ناظر به این قبیل خسارات در دست نیست و طرح اینگونه دعاوی معمول نیست و رویه قضایی هم وجود ندارد. تنها در دو قانون نشانه های جغرافیایی (مصوب سال 1383) و علایم تجارتی سال 1386 به طور خاص و موردی، حق طرح دعوای مطالبه خسارت جمعی پذیرفته شده است. دکترین حقوقی نیز جبران زیان جمعی وارد بر جمع های واجد شخصیت حقوقی و نماینده را قابل مطالبه دانسته است لکن به نظر میرسد خسارت جمعی و فردی در آثار هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و طبق اصول کلی جبران خسارت و ماده 1 قانون مسئولیت مدنی هر دو بایستی جبران گردند.

نویسندگان

شاهرخ مهدی فر

کارشناسی ارشد حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب، بناب، ایران.