حمیدرضا اشرفی - استادیار دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه رازی کرمانشاه ، ایران
امیرحسین تنها - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه ، دانشگاه رازی کرمانشاه ، ایران

در زلزله 17 ژانویه 1994 نورثریج و 1995 کوبه ژاپن بیش از 150 ساختمان مقاوم شکست ترد و زودهنگام در قاب های خمشی جوشی داشتند. این گسیختگی ها لزوم تجدید نظر در روند طراحی و ساخت اتصالات قاب خمشی فولادی را نشان می داد. بعنوان جایگزین اتصالات جوشی محققین اتصالات t-stub با میراگر اصطکاکی را برای قاب خمشی فولادی پیشنهاد دادند. از مزایای آن می توان به قابلیت اتلاف انرژی بالا و عدم ایجاد تغییر شکل پسماند، عدم نیاز به جوش کارگاهی اشاره کرد. این اتصال بسته به حالت قرارگیری ابزار های اصطکاکی به دو شکل متفاوت اتصال t-stub با ابزار اصطکاکی در بال بالا و پایین تیر (اتصال متقارن) و اتصال t-stub با ابزار اصطکاکی در بال پایین تیر یا در قسمت ) HAUNCH اتصال غیر متقارن) پیشنهاد شده است. در این مقاله ضمن بررسی رفتار اصطکاکی این دو اتصال ، عملکرد لرزه ای قاب خمشی با این دو نوع اتصال در چرخه های هیسترتیک لنگر-انحنا و همچنین پاسخ چرخه ای اتصال نا متقارن با اتصال flange-plate و بدون میراگر مقایسه می شود. نتایج تحقیقات انجام شده نشان می دهد نوع مواد اصطکاکی و همچنین نحوه قرارگیری میراگر اصطکاکی می تواند بشدت در کاهش نیاز لرزه ای موثر باشد.

اتصالات T-STUB، میراگراصطکاکی ، اتلاف انرژی ، قاب خمشی