عوامل موثر بر وجود سقف شیشه ای در سازمان های دولتی

شاید یکی از مهمترین معیارها برای درجه توسعه یافتگی یک کشور، میزان اهمیت و اعتباری است که زنان در آن کشور دارا هستند. دانش و ظرفیت علمی نیروی کار در هر جامعه، مهم ترین و موثرترین عامل در بهره برداری بهینه از منابع مادی و معنوی و اساس توسعه فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی آن جامعه است و از هدر رفتن سایر سرمایه ها از جمله زمان، جلوگیری می کند. بدیهی است که نیمی از همین نیروی انسانی زنان هستند که نادیده انگاشتن وجود آنها و یا حتی بکارنگرفتن توانایی های آنها در موقعیت های بجا و مناسب در روند رسیدن به رشد و توسعه خللی حتی جبران ناپذیر ایجاد خواهد کرد، چنان که تجربه کشورهای توسعه یافته این را عملا نشان می دهد، توسعه یافتگی یک جامعه مرهون تحول در وضعیت زنان و افزایش مشارکت آنان در فعالیت های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی آن جامعه است. برای اولین بار اصطلاح سقف شیشه ای در سال های 1986 و 1987 در مجله وال استریت ژورنال و توسط موریس و همکارانش به کار گرفته شد. این اصطلاح درباره ارتقاء زنان در محیط های کاری و سازمانی به کار گرفته می شود. به این معنا که مجموعه ای موانع و چالش بر سر راه زنان و در محیط های کاری اشان وجود دارد که اجازه پیشرفت به آنان نمی دهد. سقف شیشه ای شامل چیزهایی است که دیده نمی شوند، عرف ها و هنجارها و نه قوانین. در ایران قوانین ممکن است در بسیاری مواقع، مانعی برای زنان ایجاد نکرده باشند اما سقف شیشه ای که همان محدودیت های موجود اما غیر قابل رویت است، موانع پیش رو را ایجاد می کند.

کلیدواژه ها:

سقف شیشه ای ، توانایی زنان ، تبعیض جنسیت.