زهرا فروغی نسب - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه الکترونیک، دانشکده برق و کامپیوتر، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، خوزستان، ایران
مجتبی گندم کار - استادیار گروه الکترونیک، دانشکده برق و کامپیوتر، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، خوزستان، ایران

اگر بتوان نور را در اثر پدیده ی تشدید در کاواک کوچکی محدود کرد، به دلیل تکانه های وارد شده از طرف نور به بدنه کاواک در فرکانس های مشخصی ساختار شروع به نوسانات مکانیکی می کند. اپتومکانیک بهشاخه ای از علم فیزیک گفته می شود که به بررسی روابط متقابل نور و مکانیک می پردازد و کاواک هایی که در آنها تزویج نوری و مکانیکی قابل بررسی باشد کاواک های اپتومکانیکی نامیده می شوند. آشنایی با انواعریزکاواک های نوری که بتوانند نور را در مقیاس میکرو یا نانو محدود کنند و در نهایت منجر به ایجاد پدیده های اپتومکانیکی شوند، امری ضروری است. از جمله کاربردهای مختلف این پدیده می توان به استفاده در خنک سازی با لیزر، تشخیص موج گرانشی، ساخت حسگرهای مغناطیس سنج و شتاب سنج و اندازه گیری نویزهای فرکانسی در لیزرها اشاره کرد. در سیستم های اپتومکانیکی، یا نور خروجی بدلیل ارتعاشات مکانیکی تغییر می کند و یا ارتعاشات مکانیکی با اعمال نیروی نوری کنترل می شود. پدیده های مختلفی از جمله جنس ماده ی به کار رفته، ابعاد قطعه، نحوه ی تزویج میدان نوری و مکانیکی و نوع کاواک مورد استفاده می توانند بر رفتار ساختار تاثیرگذار باشند. در این مقاله ضمن بیان نحوه ی ظهور پدیده های اپتومکانیکی، با انواع این کاواک ها آشنا می شویم. با تقسیم بندی کاواک ها به دو دسته ی کلی متقارن و نامتقارن، عملکرد آنها را مورد بررسی قرار داده و عوامل جانبی تاثیرگذار بر عملکرد کاواک های اپتومکانیکی مانند نیروهای پیزوالکتریک بررسی می شوند.

کاواک اپتومکانیکی، ریزتشدیدگر نوری، کاواک فبری-پرو، کاواک ریزحلقه، کاواک WGM، خنک سازی با لیزر