بررسی سیستم بیوراکتور غشایی در جداسازی زیستی ترکیبات آلی فرار از فاضلاب پتروشیمی
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: دوفصلنامه علوم و مهندسی جداسازی، دوره: 7، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_JSSE-7-2_004
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 386
نویسندگان
دانشجو دکتری. دانشگاه صنعتی شریف
چکیده
در این مطالعه، جداسازی ترکیبات استایرن و اتیل بنزن از فاضلاب پتروشیمی با استفاده از بیوراکتور غشایی بررسی شد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که بازدهی حذف خواست اکسیژن شیمیایی (COD )، استایرن و اتیل بنزن در زمان ماند هیدرولیکی (HRT ) 20 ساعت به ترتیب بالای 98، 99 و 99 درصد می باشد و با کاهش زمان ماند به 15 ساعت بازدهی حذف COD تقریبا ثابت ماند و میزان حذف استایرن و اتیل بنزن نیز از طریق دفع به اندازه 4/0 درصد کاهش یافت. از طرف دیگر مشخص شد وجود اتیل بنزن می تواند اثر منفی در حذف استایرن داشته باشد. همچنین نتایج نشان می دهد که بدلیل کاهش اندازه ذرات و افزایش میزان محصولات محلول میکروبی (SMP )، نرخ تغییرات فشار عبوری از غشا (TMP ) در زمان ماند 15 ساعت نسبت به زمان ماند 20 ساعت بیشتر می باشد. علوه بر این تغییرات EPS برای محلول لجن نیز نشان داد با کاهش زمان ماند غلظت EPS کاهش می یابد.کلیدواژه ها
بیوراکتور غشایی, ترکیبات آلی فرار, جداسازی بیولوژیکی و زمان ماند هیدرولیکیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.