امید امجدی - دانشکده مهندسی شیمی و نفت - دانشگاه تبریز
مریم طهماسب پور - عضو هیات علمی/ دانشگاه تبریز/ دانشکده مهندسی شیمی و نفت
حسن اقدسی نیا - عضو هیات علمی / دانشکده مهندسی شیمی و نفت / دانشگاه تبریز

جذب CO2 به عنوان مهمترین گاز گلخانه ای و اصلی ترین عامل گرم شدن کره ی زمین، از اهمیت بسزائی در صنایع مختلف برخوردار است. در این تحقیق، اصلاح جاذب Ca(OH)2 با نانوذرات سیلیکای آب دوست و آب گریز برای بهبود فرایند جذب CO2مورد بررسی قرار می گیرد. با انجام آزمایشهای سیال سازی درون بستر سیال گاز-جامد، الکلهای متانول و 2-پروپانول به عنوان موثرترین الکلها در بهبود میزان انبساط بستر جاذب اصلاح شده با ذرات سیلیکای آب دوست انتخاب می شوند. آزمایشهای مربوط به جذب CO2 با استفاده از تغییرات pH آب خالص نشان می دهند که فرایند اصلاح مدت زمان جذب CO2 را تا حدود 3 برابر افزایش می دهد. همچنین جاذب اصلاح شده با نانوذرات سیلیکای آب دوست در حضور الکل میزان جذب بیشتری نسبت به جاذب اصلاح شده با ذرات سیلیکای آب گریز دارد. برای بررسی بیشتر جاذبها از تصاویر SEM و همچنین معادله ریچاردسون-زاکی استفاده می شود.

جذب, دی اکسید کربن, جاذب کلیسم هیدروکسید, نانو ذرات سیلیکا, بستر سیال