فاطمه شیروانی شیری - کارشناسی ارشد، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران
علی غلامی - دانشیار، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران

تخمین و تصحیح فاز باقی مانده در یک مقطع لرزه ای برانبارش شده امری ضروری و مهم است. تشخیص فاز ناپایای باقی مانده در داده ها بدون استفاده از اطلاعات نگاره های چاه با استفاده از روش های آماری قابل انجام است. روش بیشینه سازی کشیدگی با چرخش فاز ثابت از مشهورترین روش های آماری بعد از برانبارش جهت تخمین فاز ناپایا در داده های لرزه ای است. معیار کشیدگی به عنوان کومولانت مرتبه چهار، باعث حفظ اطلاعات فازی موجک می­شود؛ که این امر نقش مهم این معیار را در مراحل تفسیر داده لرزه ای نشان می دهد. در این مقاله با تغییر مسئله بیشینه سازی کشیدگی منظم شده برای تخمین فاز ناپایا که توسط van der Baan and Fomel در سال 2009 ارائه شده، نشان داده خواهد شد؛ که حجم محاسبات در عین حفظ کیفیت نتایج، به طور قابل ملاحظه­ای کاهش خواهد یافت. روش پیشنهادی به دلیل حجم محاسباتی کمتر و همچنین تعداد پارامترهای آزاد کمتر نسبت به روش مشابه منظم سازی کاراتر بوده و لذا برای آنالیز داده های بزرگ مقیاس راحت تر قابل استفاده است. تاثیر روش ارائه شده در شناسایی و تصحیح فاز ناپایای باقی مانده در سیگنال های لرزه‎ای بر روی مثال های مصنوعی و واقعی نشان داده شده است.

تخمین فاز ناپایا, تحلیل آماری, کشیدگی, چرخش فاز ثابت, تابع منظم ساز تیخونوف