رویکردی تحلیلی بر حکمروایی خوب شهری در ساختار مدیریتی شهر (مورد مطالعه؛ شهر کنگاور)

حکم روایی شهری مفهومی بسیار گسترده تر و فراگیر تر از حکومت شهری است، و درواقع بیانگر نوعی فرآیند و تعامل و ارتباط میان حکومت شهری و شهروندان و جامعه مدنی می باشد، که در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی و ... بر مشارکت تاکید دارد . در این پژوهش حکم روایی خوبشهری در ساختار مدیریتی شهر کنگاور با رویکردی تحلیلی مورد ارزیابی قرار می گیرد، با توجه به نتایج حاصل از تحلیل یافته های پژوهش در شهر کنگاور به دلیل ضعف مشارکت جامعه مدنی و شهروندان درمدیریت و اداره امور شهر، می توان به عدم سازگاری منافع و تعارض های فراوانی در زمینه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... اشاره کرد، که نتیجتا تغییر ساختار نظام حاکم موجود در مدیریت شهری در شهر کنگاور به سمت مدیریت مشارکتی و حکم روایی خوب شهری، بر اساس کنش متقابل میان سازمان ها و نهادهای رسمی اداره شهر از یک سو، و شهروندان و نهادهای غیر رسمی، جامعه مدنی یا عرصه عمومی از سوی دیگر، می تواند به بهبود عملکرد ساختار نظام مدیریتی و سازگاری منافع گوناگون در نتیجه به پایداری توسعه ی شهری در ابعاد و زمینه های مختلف در شهر کنگاور منجر شود.

کلیدواژه ها:

حکم روایی خوب شهری ، جامعه مدنی ، مشارکت شهروندان و نهادهای غیر رسمی ، شهر کنگاور