تحلیلی بر تداوم انگاره توسعه محله مبنا در عصر جهانی شدن

اگرچه محله گرایی گرایشی درازمدت در شکل گیری و مدیریت شهرها بوده است اما توسعه آگاهانه مبتنی بر آن بهعنوان ایده طراحی مربوط به قرن بیستم است. با وجود این، الگوهای شکل دهی و توسعه شهرها با ابتنا به اجتماعاتمحلی خرد در قرن بیستم از جهات و جنبه های گوناگون مورد انتقادهای صاحبنظران قرار گرفته است. مقاله حاضر قصددارد با بررسی قابلیت ها و محدودیت های تاثیرگذارترین الگوهای توسعه بر پایه محله به مهمترین دلایل تداوم انگارهتوسعه محله- مبنا دست یابد. بر اساس چنین هدفی این تحقیق با ابتنا بر روش کیفی با استفاده از روشهای توصیفی و تحلیل داده های ثانویه (اسنادی) تحولات الگوهای توسعه بر پایه محله در قرن بیستم را در پاسخ به چرایی استمرار و تداومانگاره محله محوری علی رغم چالش ها و نقدهای وارد بر آن مورد بررسی قرار می دهد. بر اساس یافته های این تحقیقعوامل سه گانه اجتماعی- روانشناختی، فضایی- محیطی و سیاسی- مدیریتی که به ترتیب مبین نقش محله گرایی در جامعه شهری، شهرسازی و شهر داری است از جمله مهمترین دلایل توجه به مفهوم محله و تداوم انگاره توسعه محله- مبنا با وجود همه تغییر و تحولات مصداقی و نقدهای وارد بر آن نتیجه گیری شده اند. در بخش اول مقاله تحولات مفهومی ومصداقی محله در قالب تاثیرگذارترین الگوهای شهرسازی خرد مقیاس با روش توصیفی- تحلیلی بررسی می گردد و در بخش دوم مهمترین دلایل استمرار انگاره محله محوری با روش استدلال منطقی مورد نقد و بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

همسایگی ، محله ، الگوهای توسعه محله- مبنا ، انگاره توسعه محله- مبنا