نقد و تحلیل اصالت سبک در صور بیانی قصاید ملک الشعرا بهار

در شعر ،ظهورهر عاطفه و احساس،در قالب زبانی مخیل شکل می گیرد وبا موسیقی مناسب و هماهنگ ،توان تاثیر والقا ،پیدا می کند. زیبایی زبان ،موسیقی و تخیل ،در بخش روساخت و زیبایی محتوا ،در بخش ژرف ساخت، ارکان سازنده ی زیبایی شعر است. نیروی تصویر آفرینی ،همواره،نشانه ی شاخص یک شاعر است و بهار نیز مضامین شعری خود را همراه با تصاویر شاعرانه ی زیبایی ارائه کرده است .در این مقاله ،به بررسی ویژگی های بیانی شعر بهار پرداخته شده و دردو بخش ساختاری ومحتوایی تنظیم گردیده است .در بخش ساختاری، ویژگی های زیبایی شناسی قصاید ودر بخش محتوایی ،ازجهت احساس و اندیشه بررسی شده است ؛ به عبارتی،اثبات گردیده است که شاعر ازحیث زیبایی شناسی ،در نگاه اول شاعر وصف و تصویرهای محض و از حیث زبان ،شاعر سبک خراسانی است . بررسی و تحلیل صور بیانی علاوه بر این که گرایش های گوناگون اندیشه ی شاعر را باز می نماید، ازجنبه سبک شناسی نیز،دارای اهمیت است و می تواند مبین سبک و زبان خاص یک شاعر باشد.

کلیدواژه ها:

اصالت سبک ، تشبیه ، استعاره ، زیبایی شناسی ، احساس