اشعار سیاسی بهار از منظر گفتمان شناسی انتقادی

تحلیل انتقادی گفتمان به عنوان رویکردی نوین براین اصل استوار است که هیچ گفتمانی خالی از ایدولوژی نیست. وتلاش می کندکه روابط پنهان قدرت، نابرابری اجتماعی وسواستفاده از قدرت رادر گفتمان ها برملا کند. تحلیل گران انتقادی ،بیشتر براساس طبقه بندی های زبان شناختی به تحلیل گفتمان می پردازند؛نگارندگان برآن هستند که اشعارسیاسی بهار را براساس نظریه ون لیوون بررسی کنند.تا مشخص شود بهاردردوران پر تنش مشروطه، چگونه کارگزاران اجتماعی وعاملان عمل را به تصویر می کشد.به منظور نیل به هدف تحقیق ،نخست هدف گفتمان مدار با ،بن مایه سیاسی انتخاب شد ؛سپس مولفه های جامعه شناختی -معنایی درهربیت مشخص گردید.دراشعاربهار،روح استعمار و استبداد ستیزی موج می زند . سوالی که در این جا مطرح است. :باتوجه به اوضاع سیاسی وقت ،بهار چگونه از کارگزاران اجتماعی در مولفه های گفتمان مداری یاد می کند بهار باکمک مولفه های گفتمان مدار،نظر ، عقیده وایدءولوژی که همان وطن پرستی وعدالت طلبی وآزادی خواهی بوده است.رابه خوانندگان اشعارش القا می کند.وآنها را به حمایت مشروطه ومقاومت دربرابرظلم شاه واعمال مستبدانه اش مطرح می کند.

کلیدواژه ها:

تحلیل انتقادی گفتمان ، مولفه های جامعه شناختی– معنایی ، مولفه های صریح ، اشعارسیاسی بهار