انتقادهای سیاسی ملک الشعرای بهار

تحول ادبیات در دوره ی مشروطه در مقایسه با همه ی دوره های ادب فارسی بی سابقه بوده است و تحولات اجتماعی و آشنایی با مکاتب فکری و ادبی اروپا ، در این دوره باعث بیداری و شکل گیری افکار آزادی و آزادی خواهانه و در نتیجه اشعار سیاسی شاعران ایران از جمله بهار شد. این پژوهش بر آن است تا جلوه های انتقاد ، مخاطبان و اهداف انتقادهای سیاسی را در اشعار ملک الشعرای بهار به روش تحلیلی – توصیفی مورد بررسی قرار دهد . نتایج تحقیق نشان از آن دارد که تمام سعی بهار در راه روشنگری و بیداری مردم و در دفاع از آزادی و اعتلا و استقلال وطن گذشت و در این راه ماهها در تبعید و زندان بسر برد و با تلاش و سرودن اشعار خود و انتقاد از سران حکومت حتی شاه ؛ توانست به اهداف وطن پرستانه ی خود دست یابد. او ، در برابر استبداد حاکم بر جامعه ایران با سر دادن افکار آزادی خواهانه و وطن خواهی به نوعی پایداری و ایستادگی نموده است.

کلیدواژه ها:

بهار ، انتقاد ، مشروطه ، محمد علی شاه ، رضا خان