ارتباط رهبری فضیلت گرا با یادگیری سازمانی: تبیین نقش واسطه ای استقلال شغلی معلمان

هدف از این پژوهش شناسایی تاثیر رهبری فضیلت­گرا بر یادگیری سازمانی معلمان با میانجیگری استقلال شغلی در سال تحصیلی 961395 بود. روش تحقیق توصیفی همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمام معلمان مدارس ابتدایی استان همدان به تعداد 8567 نفر بود و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 368 آزمودنی انتخاب شد. برای گردآوری داده ­ها از سه پرسش­نامه رهبری فضیلت­گرا وانگ و هکت (2015)، استقلال شغلی ادوارد (2005) و یادگیری سازمانی گارسیامورالس و دیگران (2006) استفاده شد. برای تعیین روایی پرسش­نامه­ ها از تحلیل عاملی تاییدی و برای سنجش میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که به ­ترتیب 93/0، 84/0 و 85/0 برآورد گردید. داده­ های تحقیق پس از جمع­ آوری با استفاده از نرم­ افزارهای آماری اس پی اس اس و لیزرل تحلیل شد. یافته­ ها نشان داد اثر مستقیم رهبری فضیلت­گرا بر استقلال شغلی و یادگیری سازمانی، مثبت و معنادار است. به علاوه، اثر غیرمستقیم رهبری فضیلت­گرا بر یادگیری سازمانی معلمان با میانجیگری استقلال شغلی، مثبت و معنادار است. از این نتایج چنین استنباط شد که مدیران مدارس می­ توانند با به­ کارگیری سبک رهبری فضیلت­گرا و دادن استقلال شغلی، سبب ارتقای یادگیری سازمانی معلمان شوند.

کلیدواژه ها:

رهبری فضیلت گرا ، یادگیری سازمانی ، استقلال شغلی