انسان کامل درعرفان اسلامی و مقایسه آن با هرمزدبغ درآیین مانوی
محل انتشار: فصلنامه ادبیات عرفانی، دوره: 6، شماره: 10
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 355
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMLK-6-10_001
تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1398
چکیده مقاله:
آیین مانوی آیینی است گنوسی که جزء فرقه های عرفانی به شمار می رود. اصل اساسی این آیین، هبوط روح از عالم اعلا که جایگاه حقیقی اوست و گرفتاری آن در عالم ماده است، وظیفه انسان دراین دنیا رها سازی روح علوی گرفتار در بند ماده است. مانویان همانند سایر گنوسیان راه نجات روح را دست یابی به گنوس یا همان معرفت میدانستند؛ که این معرفت توسط فرستادگان الهی و منجیان آسمانی برای انسان به ارمغان آورده می شود. میان عقاید مانوی و عرفان اسلامی، مشترکات و مشابهاتی به چشم می خورد، که ازجمله این مشابهات اندیشه انسان کامل است. انسان کامل درعقاید عرفانی اسلام، شباهت نزدیکی با هرمزدبغ یا انسان نخستین درآیین مانوی دارد. دراین پژوهش به بررسی شباهت دیدگاه این دو آیین در باب انسان کامل پرداخته شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرشته جعفری
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق
احمد خاتمی
استاد دانشگاه شهید بهشتی