زهرا حیدرنیا - مربی، گروه مدیریت، دانشگاه پیام نور، ایران

در محیط پویای کسب و کار امروزی، نقش انسان و نوع نگاه او می تواند سهم بسزایی در کسب موفقیت و مزیت رقابتی برای هر سازمان داشته باشد. به همین منظور، سازمانها باید شرایطی را فراهم کنند تا علاوه بر حفظ و نگهداری سرمایه های انسانی، آنان را به فعالیتهای نوآورانه تشویق نمایند. توانمندسازی می تواند سازمانها را در بهره گیری از سرمایه فکری و افزایش رفتارهای نوآورانه کارکنان یاری دهد. هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط بین مولفه های توانمندسازی روانشناختی (احساس موثر بودن، احساس معنی دار بودن، احساس شایستگی، خودمختاری، اعتماد) و کارآفرینی سازمانی کارکنان شهرداری سرایان است. این تحقیق در شمار تحقیقات توصیفی، از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان شهرداری سرایان است که تعدادشان 50 نفر می باشد . به علت محدود بودن جامعه آماری از نمونه گیری کل شمار استفاده گردید. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا و کارآفرینی سازمانی استفاده شد. روش های آماری مورد استفاده در سطح توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی آزمو نهای همبستگی اسپیرمن، تحلیل رگرسیون چندگانه، آزمون فریدمن و T مستقل می باشد. نتایج نشان داد بین چهار مولفه توانمندسازی روانشناختی شامل احساس موثر بودن، احساس معنی داری بودن، احساس خودمختاری و اعتماد با کارآفرینی سازمانی رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد (P <0/05) اما بین احساس شایستگی و کارآفرینی سازمانی رابطه معنی داری وجود ندارد .(P> 0/05) همچنین مشخص شد که خودمختاری و اعتماد به طور مثبت و معنی دار توان پیش بینی کارآفرینی سازمانی را دارند. تجزیه و تحلیل نظرات کارکنان در خصوص توانمندسازی و کارآفرینی سازمانی بر حسب جنسیت نشان داد که بین نظرات کارکنان تفاوت معنی داری وجود ندارد.

توانمندسازی، توانمندسازی روانشناختی، کارآفرینی، شهرداری