تشخیص عیوب مواد پلیمری به کمک تداخل سنجی برشی لیزری و بررسی اثر پارامتر اندازه برش در کیفیت نتایج

برش نگاری دیجیتالی یکی از روشهای نوری و غیرتماسی برای اندازه گیری کرنش های سطحی میباشد که در انجام آزمونها و ارزیابی غیر مخرب برای شناسایی انواع عیوب سطحی و زیر سطحی در مواد مختلف به ویژه مواد پلیمری و لاستیکها کاربرد زیادی دارد. در این پژوهش، روش برشنگاری دیجیتالی با بارگذاری به روش حرارتی به منظور شناسایی عیوب در مواد پلیمری مورد برسی قرار گرفت. قطعاتی پلیمری از جنس تفلون و فوم فشرده دارای عیوب ساختگی با قطرهای مختلف مورد آزمون و بررسی قرار گرفتند. پس از تایید قابلیت روش برش نگاری دیجیتالی برای عیبیابی در این مواد (تفلون و فوم فشرده)، تاثیر پارامتر اندازه برش بر شکل هاله ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که پارامتر اندازه برش علاوه بر این که با اندازه بارگذاری، اندازه تصویر و اندازه عیوب ارتباط مستقیم دارد، با جنس نمونه نیز در ارتباط میباشد. همچنین در صورت افزایش سختی نمونه، برای دستیابی به نتایج مناسب اندازه برش باید کاهش یابد

کلیدواژه ها:

برش نگاری دیجیتالی ، آزمون های غیر مخرب ، اندازه برش ، بارگذاری حرارتی