مسلم ذوالفقارخانی - استادیار گروه زبان وادبیات انگلیسی، دانشگاه حکیم سبزواری

ادبیات آپوکالیپسی (Apocalyptic Literature) یا آخرالزمانی، گونه ای از ادبیات هشداردهنده و شهودآمیز است که به انحاء مختلف در آثار معاصرین ظهور کرده است. پژوهش حاضر با بهره گیری از مکتب آمریکایی در ادبیات تطبیقی، در صدد بررسی این گونه ادبی در ادبیات جهان، و نیز سنجش و قیاس درون مایه های به کار رفته در شعر سفر احمد شاملو (1379-1304 ش) و شعر بازگشت دیگر ویلیام باتلر ییتس (1317-1244 ش؛ 1939-1865 م) می باشد. الگوی به کار رفته در این تحقیق، گونه شناسی و بررسی ژانر، و نیز تحلیل درون مایه های مشترک در آثار این دو شاعر می باشد تا نحوه پرداخت و نگرش شاملو و ییتس به آخرالزمان و پایان هزاره روشن گردد. لذا از میان انبوه مولفه ها و درون مایه های مرتبط با این ژانر ادبی، بررسی تطبیقی مضامینی چون مکاشفه و اندریافت شاعرانه، پیش گویی و هشدار، هزاره‎گرایی و پایان تاریخ، و خشونت زبانی در اشعار سفر شاملو و بازگشت دیگر ییتس، برگزیده شده اند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که هر دو شاعر با این گونه ادبی کاملا آشنا بوده اند و فارغ از تاثیر و تاثر مستقیم از یکدیگر، درون مایه ها و مولفه های ادبیات آپوکالیپسی در آثار منتخب هر دو شاعر برجسته و قابل قیاس می باشد.

احمد شاملو, ویلیام باتلر ییتس, ادبیات آپوکالیپسی (آخرالزمانی), شعر نو, مدرنیسم