بررسی مسائل آژانس انرژی هسته ای و استفاده ازسلاح های صلح آمیزاز منظرحقوق بین الملل

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: ششمین همایش ملی مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علوم انسانی، مدیریت و کارآفرینی ایران
  • کد COI اختصاصی: EMCONF06_029
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 635
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

ایمان سلمانی

فارغ التحصیل کارشناسی ارشد،دانشگاه آزادواحدبین الملل بندرانزلی،گیلان،ایران

محمد صدری ارحامی

دانشجوی دکتری فقه وحقوق اسلامی دانشگاه فرودسی مشهد،خراسان رضوی،ایران (پژوهشگردانشگاه جامع امام حسین(ع))

محمود اصغری

استاد،دکتری حقوق و علوم سیاسی،عضوهیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده

مدت هاست جامعه بین المللی تلاش می نمایند تاازطریق اقدامات حقوقی ملی و بین المللی از استفاده صلح آمیزانرژی هسته ای که چند درصد انرژی جهان راتشکیل می دهد، اطمینان حاصل کند. برنامه هسته ای ایران نیزیکی ازمواردی است که شورای امنیت عملکرد بحث برانگیزی درخصوص آن داشته است.برنامه هسته ای ایران ازخردادماه 1382 (ژوئن 2003 ) درآژانس بین المللی انرژی اتمی مطرح گردید.شورای حکام براساس گزارش های ژوئن وسپتامبر 2003 دبیرکل آژانس، دراولین تقطعنامه خود تردیدهایی را در مورد ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران دامن زد.گرایش روزافزون به استفاده صلح آمیز ازانرژی اتمی درکنارترس ازگسترش تسلیحات هسته ای و وقوع جنگی هسته ای (1968 ) سوق داد. منع گسترش سلاح های هسته ای، حق استفاده صلح آمیز ازانرژی هسته ای برای همه اعضاء و خلع سلاح هسته ای ، 8 ستون اصلی این معاهده راشکل می دهند.مناقشه برسرفعالیت های هسته ای ایران، ازجمله موضوع حق غنی سازی اورانیوم، نمونه بارزی ازاین اختلافات است. با این حال هنوز نگرانی هایی دراین زمینه وجود دارد؛ باید اطمینان حاصل شود که انرژی مذکورمطابق بااستاندارهای بنیادین امنیتی مورد استفاده قرارمی گیرد؛ درحالی که حقوق بین الملل قراردادی و عرفی وهمچنین اصول متعددی چون اصل حاکمیت اصل حق توسعه واصل عدم مداخله درامورداخلی کشورها برخورداری از فناوری هسته ای برای مقاصد دوستانه راحق ایران می داند.براساس اصول متعددی همچون اصل وفای به عهدواصل حسن نیت، ایران موظف به همکاری با آژانس و خودداری ازتبدیل مقاصدصلح دوستانه انرژی هسته ای است.

کلیدواژه ها

حقوق بین الملل، استفاده صلح آمیز انرژی هسته ای، آژانس انرژی اتمی،تسلیحات هسته ای ایران، شورای امنیت سازمان ملل متحد

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.