معاصرسازی الگوهای فضایی گونه های مسکونی خانه های تاریخی تبریز با رویکرد ارتقاء آسایش در مجتمع های مسکونی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 542

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NICONF06_222

تاریخ نمایه سازی: 20 خرداد 1398

چکیده مقاله:

با افزایش جمعیت و نیاز روز افزون به تامین مسکن، رشد سریع آپارتمان سازی انبوه در کشور شاهد بوده ایم که این امر تا حد قابل توجهی موجب افت کیفیت زندگی و بروز مشکلات جسمانی و روانی فراوان گردیده است. شهر تبریز به عنوان یکی از کلانشهرهای کشور نیز از این واقعیت مستثنی نبوده است. به سبب وجود این معضلات، مقاله حاضر سعی دارد تا با بررسی الگوهای فضایی خانه های سنتی، ابتدا ویژگی های اصلی آنها را بازشناسی نموده و سپس چگونگی تاثیرگذاری آن عوامل بر ارتقاء آسایش ساکنین در مجتمع های مسکونی معاصر را بررسی کند. بدین منظور، اطلاعات لازم از طریق برداشت میدانی، کتابخانه ای و تحلیل مقالات و سایر مستندات مکتوب جمع آوری و نتایج حاصل دسته بندی گردیدند. مقاله حاضر با روش تطبیقی انجام پذیرفته و می تواند از بررسی عوامل و تحلیل های انجام شده و تبیین ویژگی های خانه های سنتی تبریز، تلاشی برای تامین نیازهای روانی و آسایش ساکنین باشد. نتایج پژوهش بیانگر آن است که آرامش ساکنین در خانه های سنتی ناشی از نگاه به فطرت انسانی، خواست ها و نیازهای انسانی در آن خانه ها بوده است. بر این اساس باید از طریق به حداکثر رساندن میزان نورگیری، افزایش فضای سبز شخصی شده، سازماندهی مناسب فضای سبز در اطراف مجتمع و رعایت سلسله مراتب قلمروها از عمومی تا خصوصی جهت حفظ حریم و امنیت، به هدف یادشده دست یافت و موجب ارتقاء کیفی خانه های امروزی گردید.

نویسندگان

مسعود باحجب کلانی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور تهران شرق- ایران

حیدر جهانبخش

دکترای معماری و عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور تهران شرق_ ایران