تحلیلی بر علل و پیامدهای شکل گیری مناطق حاشیه نشین (مطالعه موردی: شهر اهواز)

حاشیه نشینی به عنوان یک مسئله اجتماعی پیچیده در بستری از تعاملات که متاثر از عوامل بسیاری است شکل می گیرد، که بعضا تشخیص بسیاری از این عوامل بسیار دشوار است. در این زمینه، پل میدوز مهاجرت را عامل اصلی حاشیه نشینی در کشورهای در حال توسعه می داند و معتقد است که در کشورهای در حال توسعه، شهرهای بزرگمناطق حاشیه نشین درند. این شهرها با سیل عظیم مهاجرین روستایی روبه رو هستند و شهر به عنوان متوقف کننده در مورد آنها عمل می نماید. بعضی از مهاجرین خوشبخت، میتوانند از دروازه های طلایی شهر عبور کنند و خود را با شهر تطبیق دهند، ولی بعضی از آنها نمی توانند با شهر سازگاری پیدا کنند و درنتیجه، پشت دروازه های شهر مناطقحاشیه نشین را تشکیل می دهند. تعداد افراد در حاشیه ها و خصوصیات آنها متفاوت است و اندازه حاشیه ها به محیط آنها و حجم مهاجرین بستگی دارد. همچنین فرهنگ و وضع حاشیه نشینان با افراد شهری تفاوت دارد، امروزه بیشترکشورهای در حال توسعه، یورش حرکت جمعیت از روستا به شهر را تجربه می کنند. نامتوازنی و نابرابری سطح زندگی در روستا و شهر خود به حاشیه نشینی منجر می شود. مهاجرت روستاییان به شهرها، پس از مدتی شهرها را اشباع می کند و سازمان ها و مسئولین کنترل کننده شهری نیز از پذیرش آنها عاجز می مانند و تعدادی از روستائیان، نمی توانند خود را با محیط وفق دهند و جذب حاشیه شهری می شوند (حسین زاده، نواح و اسماعیلی، 1387 : 111 به نقل از زاهد زاهدانی،1390 ).در این مقاله سعی خواهد شد به بررسی و تحلیل علل و پیامدهای شکل گیری مناطق حاشیه نشین اهواز بپردازیم.

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، علل و پیامدها ، اهواز